Σήμερα θα μιλήσουμε για προπονητές. Αρχής γενομένης από τον Ζινεντίν Ζιντάν. Ουδεμία έκπληξη και ουδείς αιφνιδιασμός. Από την απόφαση να αποχωρήσει από τη Ρεάλ μετά τον τελικό του Κιέβου. Να κάτσει να κάνει τι; Αυτό που θα ακολουθούσε, με μαθηματική ακρίβεια, ήταν η φθορά. Της ομάδας και κατ’ επέκταση του προπονητή. Ο Ζιζού (φωτογραφία δεξιά) είχε πιάσει ταβάνι. Τρία Τσάμπιονς Λιγκ σε δυόμισι χρόνια, δεν ξαναγίνεται. Κι από μια ομάδα που δεν έχεις να θυμάσαι τίποτα. Στον ημιτελικό με την Μπάγερν, στο Μπερναμπέου, ήταν ο γκολκίπερ των Βαυαρών που άνοιξε την κερκόπορτα της πρόκρισης. Στον τελικό στο Κίεβο, ήταν οι δύο γκάφες του Κάριους και το ψαλίδι του Μπέιλι που γίνεται γκολ μία φορά στα δέκα χρόνια. Στον μαραθώνιο της Πριμέρα Ντιβισιόν η Βασίλισσα αγκομάχησε. Μία πιθαμή πίσω από την Μπαρτσελόνα, τερμάτισε στη βαθμολογία. Τρίτη και καταϊδρωμένη, με 17 βαθμούς διαφορά, πίσω κι από την Ατλέτικο.

Ταβάνι

Να καθόταν στη Ρεάλ να κάνει τι; Ούτε προπονητής καριέρας είναι ο Ζιντάν ούτε έχει ανάγκη από λεφτά. Γι’ αυτό και είχε την πολυτέλεια της επιλογής, να κουνήσει το μαντίλι. Χωρίς να έχει βρει την επόμενή του δουλειά. Μετά τη Ρεάλ όμως και τρία συνεχόμενα Τσάμπιονς Λιγκ, να πάει πού; Εγκυρα ενημερωμένοι ευρωπαίοι ρεπόρτερ ανέφεραν, πριν ακόμα από τον τελικό του Κιέβου, ότι στόχος του Ζιζού είναι η Εθνική Γαλλίας. Απόλυτα λογική και φυσιολογική επιλογή. Με την πόρτα της Ρεάλ να είναι γι’ αυτόν πάντα ανοιχτή στο μέλλον. Μιας Ρεάλ που βλέπει τους Ράμος και Μόντριτς να έχουν φτάσει στα 32, τον 33άρη πλέον Ρονάλντο να γκρινιάζει και τον Μπέιλι να θέλει να μετακομίσει από τη Μαδρίτη. Αυτά όμως είναι προβλήματα που θα αντιμετωπίσει κάποιος άλλος. Οχι ο Ζιζού. Ανάλογο ήταν το ταβάνι που έπιασε κι ο Μανόλο Χιμένεθ με την ΑΕΚ. Κι απόλυτα κατανοητή η επιλογή να επιστρέψει στην πατρίδα του.

Αβρεχτος

Η δουλειά για τον Μαρίνο Ουζουνίδη στην ΑΕΚ δεν θα είναι καθόλου εύκολη. Για πρώτη φορά στην καριέρα του καλείται να κάνει πρωταθλητισμό. Και σε μια ομάδα, μάλιστα, όπου ο προπονητής πήρε την προηγούμενη σεζόν το 100%. Ο Ουζουνίδης κατά κάποιον τρόπο στον Παναθηναϊκό ήταν τυχερός. Στο δεύτερο μισό τής σεζόν που αντικατέστησε τον Στραματσόνι, οι Πράσινοι είχαν πιάσει πάτο. Δούλεψε, πέτυχε τη μεγαλύτερη δυνατή βελτίωση και δικαίως πήρε τα εύσημα. Πέρυσι όμως απέτυχε παταγωδώς. Και στις (πανάκριβες) μεταγραφικές επιλογές και σ’ αυτό που παρουσίασε στο γήπεδο και στη διαχείριση. Λόγω Γιάννη Αλαφούζου όμως την έβγαλε άβρεχτος. Ακόμα κι όταν έφαγε τέσσερα γκολ από τη Λαμία κι αποκλείστηκε από το Κύπελλο έφταιγε το χιόνι. Αυτή η ασυλία δεν θα υπάρχει στην ΑΕΚ. Πέρυσι, σε μια εξαιρετική σεζόν για τους Κίτρινους, όταν κέρδιζε η ομάδα, κέρδιζε η ποιότητα των ποδοσφαιριστών. Σε κάθε άλλο αποτέλεσμα έφταιγε ο Χιμένεθ.

Κάζο

Ακόμα πιο δύσκολη η αποστολή του Πέδρο Μαρτίνς στον Ολυμπιακό. Η μεγάλη των πορτογάλων προπονητών σχολή είναι αξιόπιστη. Είναι προπονητές χαμηλού ρίσκου, που πάνε στα σίγουρα. Χωρίς τρέλες στις επιλογές και στη διαχείριση των αγώνων. Ο Μαρτίνς (φωτογραφία κάτω) ωστόσο δουλεύει για πρώτη φορά στο εξωτερικό, όπως και για πρώτη φορά θα κάνει πρωταθλητισμό. Και σε μια κομβική σεζόν για τους Ερυθρόλευκους. Που θα χτίσουν μια καινούργια ομάδα σχεδόν από το μηδέν. Ενώ ταυτόχρονα δεν θα ξεκινήσουν σαν πρωταθλητές. Ο Ολυμπιακός, όλα τα προηγούμενα χρόνια (εκτός από πέρυσι), λόγω της μεγάλης υπεροπλίας στο έμψυχο υλικό, απορροφούσε χωρίς συνέπειες τους κραδασμούς από τις αλλαγές των προπονητών. Αυτήν τη σεζόν τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η ομάδα (που θα φτιαχτεί) και ο προπονητής θα κριθούν άμεσα. Μέσα στο καλοκαίρι, στους δύο προκριματικούς γύρους για τους ομίλους του Γιουρόπα. Οποιος νομίζει ότι θα είναι εύκολο, έχει ασθενή μνήμη. Εχει ξεχάσει δηλαδή το περσινό κάζο του ΠΑΟΚ με την Εστερσουντ.

Κάζο Νο 2

Στον Ολυμπιακό, οφείλουν να εμπιστευθούν και να στηρίξουν την επιλογή τους. Σε ό,τι έχει να κάνει λοιπόν με το θέμα προπονητή, αυτός που έχει το (θεωρητικό) πλεονέκτημα είναι ο ΠΑΟΚ. Συνεχίζοντας ο Ραζβάν Λουτσέσκου, βρίσκεται στην ίδια πλεονεκτική θέση που βρισκόταν πέρυσι τέτοια εποχή η ΑΕΚ με τον Χιμένεθ. Η σεζόν, δηλαδή, είναι συνέχεια της προηγούμενης. Προπονητής και ποδοσφαιριστές συνεχίζουν τη δουλειά. Ξέρουν ο ένας τον άλλον. Ακόμα κι ο Ουζουνίδης, που γνωρίζει την αποκαλούμενη ελληνική πραγματικότητα κι έχει συνεργαστεί με κάποιους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, θα βρεθεί σε καινούργιο περιβάλλον. Οπως αντίστοιχα θα πρέπει να προσαρμοστούν στα θέλω τού νέου προπονητή οι ποδοσφαιριστές. Πολύ περισσότερο ισχύει αυτό στον Ολυμπιακό. Οταν αυτοί που θα συνεχίσουν από το περσινό ρόστερ θα μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Για όποιον θεωρεί εύκολη υπόθεση τη μετάβαση από τον έναν προπονητή στον άλλον υπάρχει το κάζο με τον Φερνάντο Σάντος το 2002 στον Παναθηναϊκό. Τρεις ήττες τις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές και απόλυση.

Μέτρο

Απαραίτητη είναι η υψηλή αυτοεκτίμηση στον αθλητισμό. Να μη χάνεται όμως το μέτρο. Οπως στην επίσημη πρώτη του Ουζουνίδη: «Εχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Δεν είμαι αμυντικός προπονητής. Δεν υπάρχουν πολλοί προπονητές που να έχουν αναδείξει τόσα νέα παιδιά όσο εγώ. Θα είναι πιο εύκολο για μένα να κατακτήσω το πρωτάθλημα ή το Κύπελλο σε σχέση με πέρυσι στον Παναθηναϊκό».

Τελευταία Νέα