Τα νανουρίσματά της ήταν η φωνή του Ντέμη Ρούσσου. Και οι αναμνήσεις από την εποχή της αθωότητας περιλαμβάνουν εικόνες μαζί με την οικογένειά της, όταν όλοι χόρευαν στους ρυθμούς του Στίβι Γουόντερ και του «I just called to say I love you». Κι ύστερα ήρθαν οι επιρροές του πατέρα της από Pink Floyd, τζαζ και ρεμπέτικα, μουσικές και τα τραγούδια του Νίκου Ξυλούρη. Αναμενόμενα μπερδέματα, καθώς η Αννα Ψυχογιού γεννήθηκε στη Σουηδία από όπου κατάγεται η μητέρα της αλλά μεγάλωσε στην Κρήτη. Αυτοί οι διαφορετικοί κόσμοι συναντιούνται στα τραγούδια και τα live της. Και φυσικά δεν μένει ανεπηρέαστος ο πρώτος δίσκος που κυκλοφόρησε πρόσφατα με τον τίτλο «Ρέντα», προπομπός του οποίου υπήρξε το τραγούδι «Ετσι μ’ αρέσει να ζω». Η πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική της απόπειρα έχει την υπογραφή του Παύλου Συνοδινού στη μουσική και την ενορχήστρωση.

Στα τραγούδια της υπάρχουν στοιχεία από gypsy jazz και βαλκανικούς ρυθμούς μέχρι χασάπικο και ζεϊμπέκικο δοσμένα με σύγχρονες ηλεκτρικές και εναλλακτικές ενορχηστρώσεις. Η κρητική μουσική, αν και κατέχει εξέχουσα θέση στον κόσμο των βιωμάτων της, δεν κυριαρχεί στο δίσκο. «Δεν αισθάνομαι ότι το έχω αποφύγει, αγαπώ πολύ την παραδοσιακή μουσική, πόσω μάλλον την κρητική. Μεγάλωσα με τη φωνή της γιαγιάς μου να μου τραγουδά «Συ μου ‘μαθες πώς αγαπούν», ένα λατρεμένο κομμάτι που δεν λείπει ποτέ από καμία μου εμφάνιση!».

Οι πρώτες καλλιτεχνικές αναζητήσεις της ήταν στο θέατρο. Η Αννα Ψυχογιού αποφοίτησε από σχολή υποκριτικής αλλά τελικά άλλαξε. «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να τραγουδάω και να εκφράζομαι. Το θέατρο ήταν εκείνο που με έλυσε πάνω στη σκηνή για να πραγματοποιήσω ουσιαστικά το όνειρό μου, που ήταν και είναι το τραγούδι. Εμαθα πολλά μέσα από αυτό, μα το σημαντικότερο από όλα είναι το να μη φοβάμαι να εκτεθώ». Υπάρχει άλλωστε και ένα περιστατικό που της έδειξε πάνω από το σανίδι τον κόσμο του τραγουδιού. Στο πρώτο έτος της σχολής ο δάσκαλος τής έδωσε να πει ένα τραγούδι της Βίκυς Μοσχολιού. Από εκείνη τη στιγμή οι συμφοιτητές της τής ζητούσαν συνέχεια να το τραγουδά. Ετσι το «μικρόβιο» του τραγουδιού μπήκε μέσα της.

Οι παλιότεροι συνάδελφοί σας θεωρούν τη γενιά σας άτυχη επειδή δεν πρόλαβε τις πωλήσεις της δισκογραφίας και τα υψηλά μεροκάματα των συναυλιών.

«Δυστυχώς ή ευτυχώς η γενιά μας δεν έχει γνωρίσει αυτόν τον τρόπο ζωής. Εμείς πορευόμαστε με αυτά που μπορούμε να επιτύχουμε κι έτσι επιβιώνουμε. Με θλίβει βαθύτατα η κατάσταση της χώρας μας και με ανησυχεί πολύ το μέλλον, όμως έχω μάθει να αγωνίζομαι και το σημαντικότερο να μην το βάζω κάτω!».

Τελευταία Νέα