Οι αμερικανικές εκλογές απασχολούν τον κόσμο, αλλά και εμάς εδώ στη γωνίτσα μας. Λίγα εικοσιτετράωρα πριν, η αγωνία όλων έχει κορυφωθεί. Θα βγει ο παλαβός Τραμπ ή η σκύλα Χίλαρι; Ομως, κάτι που ισχύει στην Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες ισχύει πια και στις ΗΠΑ. Το επίπεδο της πολιτικής σκηνής έχει πέσει τόσο, που βλέπουμε σε ηγετικές θέσεις απίθανα πρόσωπα τα οποία άλλοτε θα θεωρούσαμε κατάλληλα για άλλα «συμπαθή» επαγγέλματα, όπως του σερβιτόρου, του μικρού για τα θελήματα, της μαγείρισσας κ.λπ. Ισχύει πλέον και για τις ΗΠΑ αυτό. Το χρίσμα στον Τραμπ είναι η απόδειξη. Η διαφορά με την Ευρώπη όμως είναι πως η μεγάλη αυτή χώρα διαθέτει μια ισχύ, οικονομική και στρατιωτική, τέτοιων διαστάσεων ώστε τα κέντρα λήψεως των σημαντικότερων αποφάσεων να βρίσκονται σε άλλους χώρους και όχι στον Λευκό Οίκο, οι ένοικοι του οποίου απλώς σερβίρουν το έτοιμο φαγητό στους πολιτικούς συντάκτες ως μαγειρεμένο στην οικογενειακή προεδρική τους κουζίνα. Υπό την έννοια αυτή, μικρή σημασία έχει αν ο σημερινός πρόεδρός τους είναι αυτός ή εκείνη. Για εμάς εδώ πάντως τα χειρότερα συνέβησαν οσάκις στις προεδρικές τους εκλογές είχαν κερδίσει οι Δημοκρατικοί, όχι οι Ρεπουμπλικανοί. Απλώς το αναφέρω.

Στη στήλη «Μπιλιέτο» σημαντικά πρόσωπα σχολιάζουν μια λέξη από την επικαιρότητα.

Επιμέλεια

Θανάσης Θ. Νιάρχος