Το Brexit για μένα δεν είναι μόνο ένα γεγονός που θα επηρεάσει θετικά ή αρνητικά τις παγκόσμιες οικονομίες, κυρίως της ίδιας της Αγγλίας. Ούτε το βρίσκω και τόσο πρωτότυπο, το είχε ήδη δοκιμάσει και ο ΣΥΡΙΖΑ και εκεί έσπασε τα μούτρα του, αν θυμάστε, γελοιοποιούμενος. Αρα και οι Αγγλοι μισοήξεραν τις συνέπειες. Ηθελα όμως να ήξερα τι διάβολος τους έλειπε και πήρανε τους δρόμους να το βρουν. Δεν είχανε άλλο τρόπο να χάσουνε τα λεφτά τους οι άνθρωποι; Αλλωστε η λέξη Brexit δεν με αφορά. Ούτε έχω τίποτε να χάσω ή να κερδίσω. Αλλοι βέβαια θα χάσουν τα σπίτια τους και άλλοι θα τα κερδίσουν. Αλλοι θα τρώνε από τους σκουπιδοτενεκέδες της γειτονιάς και άλλοι με χρυσά κουτάλια. Συνηθισμένες ιστορίες. Ευτυχώς εμείς έχουμε τον Τσίπρα και τον Καμμένο που υπόσχονται ότι θα μας σώσουν. Υπομονή λοιπόν και οσονούπω βγαίνουμε από το τούνελ. Ή ξαναμπαίνουμε; Απλώς το δημοψήφισμα του Τσίπρα και τώρα το Brexit επιβεβαιώσανε πανηγυρικά για άλλη μια φορά το πόσο ηλίθιο και μπερδεμένο είναι αυτό το άπληστο ζώο που το βαφτίσαμε άνθρωπο. Για την ώρα με παρηγορούν οι φωτεινές εξαιρέσεις όπως ένας Κώστας Μητρόπουλος στα καθημερινά και τα σαββατιάτικα «ΝΕΑ» που ευφραίνει το μυαλό μου με τα θαυμαστά του σκίτσα, ή ένας Κώστας Γεωργουσόπουλος που στα κείμενά του ξανασυναντούμε ανθρώπους – φωτεινές εξαιρέσεις.

Στη στήλη «Μπιλιέτο» σημαντικά πρόσωπα σχολιάζουν μία λέξη από την επικαιρότητα

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΘΑΝΑΣΗΣ Θ. ΝΙΑΡΧΟΣ