Ο διάδρομος είναι αρκετά ασφαλής ως εργαλείο και μας επιτρέπει να μη χάνουμε τη φόρμα μας ακόμη και τις ημέρες που οι καιρικές συνθήκες δεν επιτρέπουν την άσκηση σε εξωτερικούς χώρους. Ωστόσο, θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι τρέχετε σωστά στον διάδρομο καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που προκαλούνται ατυχήματα και τραυματισμοί. Διαβάστε ποια είναι τα έξι πιο συχνά λάθη που κάνουμε τρέχοντας στον διάδρομο, ξεκινώντας από την προθέρμανση και την αποθεραπεία.
Λάθος 1: Η προθέρμανση
Το ζέσταμα (προθέρμανση) είναι από τα πιο συχνά σημαντικά βήματα που ξεχνάμε όταν βρισκόμαστε στον διάδρομο. Συνήθως βάζουμε μία σταθερή ταχύτητα και τρέχουμε συνεχώς στην ίδια μέχρι να κουραστούμε. Οπως επισημαίνει η Γκέλυ Τζιβινίκου, καθηγήτρια φυσικής αγωγής, «θα πρέπει να κάνουμε τουλάχιστον 5 λεπτά ζέσταμα σε χαμηλή ταχύτητα, από το 6 έως το 7,5 στον διάδρομο και ακολούθως να αυξήσουμε την ταχύτητα πάνω από 8 (σ.σ. το “10” στον διάδρομο – θεωρητικά – αντιστοιχεί σε ταχύτητα 10 χλμ/ώρα δηλαδή με pace 6.00)». Το ίδιο πρέπει να γίνει και ως αποθεραπεία. Δεν θα πρέπει δηλαδή να πηδήξουμε από τον διάδρομο μόλις τελειώσει ο χρόνος μας, αλλά θα πρέπει να παραμείνουμε σε χαμηλή ταχύτητα (περπάτημα) για περίπου 10 λεπτά. Εάν σταματήσετε απότομα και κατεβείτε, υπάρχει περίπτωση να αισθανθείτε ζάλη, επειδή οι σφίγξεις σας και η πίεση θα πέσουν απότομα, ενώ εάν κόψετε ταχύτητα και σταματήσετε, επιτρέπεται τη σταδιακή μείωση.
Λάθος 2: Τα πατήματα
Είναι συχνό να πέφτει κάποιος από τον διάδρομο. Το πρώτο που θα πρέπει να προσέξετε για να αποφύγετε τις τούμπες είναι ότι ο βηματισμός σας να είναι διαφορετικός από αυτόν που έχετε συνηθίσει σε εξωτερικούς χώρους. Προσπαθήστε να κάνετε μεγάλο και σταθερό διασκελισμό και όχι μικρά και κοφτά βηματάκια. Ενα άλλο λάθος που κάνουμε είναι να προσγειώνουμε το πέλμα με την πατούσα, αλλά με τα δάχτυλα, καθώς η ζώνη του διαδρόμου κινείται μόνη της και δεν χρειάζεται δύναμη για να μετακινήσουμε το σώμα μας. Για να το καταφέρετε αυτό προσπαθήστε να έχετε τα πόδια σας κάτω από τον κορμό του σώματος και όχι μπροστά ή πίσω από το σώμα. Και φυσικά μην κλείσετε τα μάτια σας ακόμη και εάν ακούτε το αγαπημένο σας κομμάτι μουσικής. Το πιο πιθανό είναι να εκτιναχθείτε άμεσα.
Λάθος 3: Το κράτημα
«Εχω δει αρκετούς ανθρώπους την ώρα που αθλούνται στον διάδρομο να κρατούν τις πλαϊνές μπάρες, τα κάγκελα», λέει η κ. Τζιβινίκου. Η συνήθεια αυτή μπορεί να δημιουργήσει αρκετά προβλήματα. Το πρώτο είναι ότι αυτό σας ωθεί να κάνετε, χωρίς να το καταλαβαίνετε, καμπούρα την ώρα της άσκησης. Κάτι που με τη σειρά του μπορεί να προκαλέσει πόνο στον αυχένα, τους ώμους, την πλάτη και τη μέση. Γι’ αυτό θα πρέπει, όταν τρέχετε, να έχετε την πλάτη ίσια, το κεφάλι ψηλά, τη μέση στην ευθεία και τους ώμους στη θέση τους.
Λάθος 4: Το περπάτημα
Εάν ανήκετε στην κατηγορία των ανθρώπων που καταφέρνουν να διαβάσουν ένα ολόκληρο περιοδικό περπατώντας στον διάδρομο, αλλά δεν έχουν χύσει σταγόνα ιδρώτα, τότε η άσκηση που κάνετε είναι ελλιπής. «Ο διάδρομος δεν είναι για περπάτημα, εκτός εάν είστε 85 ετών. Και το περπάτημα στον διάδρομο δεν έχει να προσφέρει τίποτα. Θα πρέπει να τρέξετε εάν θέλετε να δείτε διαφορά στο σώμα σας και όχι απλώς να ξεγελάτε τον εαυτό σας», ξεκαθαρίζει η κ. Τζιβινίκου.
Για να το αλλάξετε αυτό, προσπαθήστε να αυξήσετε την ταχύτητα ή να αλλάξετε την κλίση του διαδρόμου βάζοντάς τον στην ανηφόρα.

Λάθος 5: Το κατέβασμα
Το πιο συχνό ατύχημα είναι όταν κάποιος πηδάει από διάδρομο που δεν έχει σταματήσει. Εάν χρειάζεστε να πάτε άμεσα στην τουαλέτα ή να ανοίξετε την πόρτα, θα πρέπει να περιμένετε μερικά δευτερόλεπτα να μειωθεί η ταχύτητα και η κλίση του διαδρόμου και ακολούθως να κατεβείτε.
Λάθος 6: Η κλίση
Κάποιοι πιστεύουν πώς το να έχεις τον διάδρομο σε ανάκλιση καθ’ όλη τη διάρκεια της άσκησης βελτιώνεις τη φυσική σου κατάσταση. Σκεφτείτε το όμως αυτό σε εξωτερικό χώρο: θα επιλέγατε ποτέ λόφο τριών χιλιομέτρων με κλήση 5% – 6% για να κάνετε συστηματικά την προπόνησή σας; «Οταν βάζετε τον διάδρομο σε ανάκλιση, δεν θα πρέπει να τον χρησιμοποιείτε για περισσότερα από πέντε λεπτά. Επίσης θα πρέπει να αποφεύγετε την ανάκλιση πάνω από 7% διότι σας πιέζει πολύ στην πλάτη, στους γοφούς και στα γόνατα.