Στην ταινία «Ο αγγελιοφόρος πρέπει να πεθάνει», που προβάλλεται αυτόν τον καιρό στις αίθουσες και βασίζεται σε αληθινή ιστορία, ο βραβευμένος δημοσιογράφος Γκάρι Γουέμπ αποκαλύπτει τη διασύνδεση της χρηματοδότησης των ανταρτών στη Νικαράγουα με τη διακίνηση κοκαΐνης στην καρδιά του Λος Αντζελες (το περίφημο Ιράν-Κόντραγκεϊτ). Τολμηρός και ρομαντικός, ο Γουέμπ πιστεύει ακράδαντα ότι το σύστημα θα ασχοληθεί με τις αποκαλύψεις του. Εκπληκτος διαπιστώνει ότι το σύστημα ασχολείται, αντίθετα, με τον ίδιο. Βγάζει στη φόρα την προσωπική του ζωή, τον υπονομεύει, τον εξευτελίζει, ώσπου τελικά τον οδηγεί στην αυτοκτονία. Στο μεταξύ, οι αποκαλύψεις του έχουν επιβεβαιωθεί. Αλλά δεν ενδιαφέρεται πια κανείς.
Γιατί όταν ο σοφός δείχνει το φεγγάρι, ο χαζός κοιτάζει το δάκτυλο.
Δεν ξέρω αν ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδας δικαιούται εκ της θέσεώς του να κάνει την πολιτική παρέμβαση που έκανε προχθές. Και σίγουρα ο Γιάννης Στουρνάρας δεν είναι σοφός, έχει κάνει λάθη, το μεγαλύτερο των οποίων ήταν, κατά τη γνώμη μου, η υιοθέτηση της πρωθυπουργικής απόφασης να απομακρυνθεί ο γενικός γραμματέας δημοσίων εσόδων Χάρης Θεοχάρης. Δεν είναι ούτε «υπεράνω υποψίας», καθώς υπηρέτησε ως υπουργός Οικονομικών μια συγκεκριμένη πολιτική. Ισως λοιπόν να έπρεπε να βρει έναν άλλο τρόπο για να δείξει το φεγγάρι. Από τη στιγμή που το έκανε όμως, έστω και σαν ταύρος σε υαλοπωλείο, θα περίμενε κανείς το «σύστημα» να ασχοληθεί με αυτά που είπε. Ομως όχι: ασχολήθηκε με τον ίδιο.
Ο Στουρνάρας δεν ήταν ο μόνος που έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις της πολιτικής αστάθειας και της κομματικής πόλωσης. Το ίδιο έκανε και ο Πιερ Μοσκοβισί, τονίζοντας πως θα ήταν κρίμα ύστερα από τόσες θυσίες να ανοίξει και πάλι η συζήτηση για το Grexit. Ο επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ δεν είναι σοφός, οι σοφοί δεν εκθέτουν τη χώρα τους παίρνοντας έναν υπνάκο την ώρα που στο Eurogroup συζητούνται σοβαρά θέματα. Ούτε είναι «υπεράνω υποψίας», καθώς υπηρέτησε ως υπουργός Οικονομικών μια συγκεκριμένη πολιτική. Ο Γάλλος ήταν αντιμνημονιακός. Ο Ελληνας ήταν μνημονιακός. Και οι δύο όμως δείχνουν το φεγγάρι και λένε το ίδιο πράγμα. Αλλά εμείς κοιτάζουμε το δάκτυλο.
