Αφενός πληθύνονται οι φωνές που ανησυχούν για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών λόγω Προέδρου της Δημοκρατίας. Διά γυμνού οφθαλμού προκύπτει ότι προέρχονται από το κυβερνητικό στρατόπεδο, αν και εδώ που τα λέμε η κυβέρνηση δεν φοβάται ακριβώς μη γίνουν πρόωρες εκλογές. Φοβάται μην τις χάσει.

Αφετέρου ακούγονται οι ιαχές του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ των πρόωρων εκλογών για τον ίδιο λόγο. Και στη μέση βρίσκονται καμιά δεκαπενταριά βουλευτές με αμφιλεγόμενες διαθέσεις που κάνουν τον γρίφο δυσκολότερο. Αυτά διαμορφώνουν σκηνικό ερωτηματικών. Πάμε για εκλογές; Να τις περιμένουμε με την παρέλαση της 25ης Μαρτίου ή μετά την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου; Οι απαντήσεις βρίσκονται σε όσα δεν φαίνονται –και στο παρασκήνιο…

Οι συριζαίοι, διά του Νίκου Κωνσταντόπουλου, μιλούν για κυβερνητική προσέγγιση βουλευτών της αντιπολίτευσης –της ομάδας των ανεξάρτητων και όχι μόνο –υπαινισσόμενοι έως και εξαγορές. Ακούγεται σαν καταγγελία. Αλλά μπορεί να είναι πρόβλεψη ότι θα βρεθούν τελικά οι 180 και προβάρεται από τώρα η εξήγηση. Αν είναι έτσι, ο Αλέξης Τσίπρας δεν θέλει πραγματικά πρόωρες εκλογές λόγω του Προέδρου. Θέλει να αποτραπούν με τρόπο που θα του δίνει νέα αντικυβερνητικά επιχειρήματα –ενώ θα πάρει και τον χρόνο που χρειάζεται.

Οι κυβερνητικοί προετοιμάζονται να βάλουν τον κοινό παρονομαστή της αδυναμίας εκλογής Προέδρου κάτω από ένα άθροισμα που θα συμπεριλαμβάνει τον ΣΥΡΙΖΑ με τους χρυσαυγίτες και τους Καμένους. Το τσουβάλιασμα μοιάζει με προσπάθεια να εξασφαλιστεί ένα εκλογικό επιχείρημα αν δεν προκύψουν οι 180: η αξιωματική αντιπολίτευση όχι μόνο προκάλεσε πρόωρες εκλογές, αλλά κάνει και κακές παρέες –ενώ ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα χρειαστεί να ψάξει σε αυτή τη Βουλή τους 151 που χρειάζεται η έγκριση ενός δύσκολου προϋπολογισμού.

Πού καταλήγουμε; Ισως όσα βλέπουμε είναι το εκατέρωθεν ξεκάρφωμα. Ενδέχεται και οι δύο πλευρές να έχουν εντελώς αντίθετες επιδιώξεις από αυτές που διακηρύσσουν. Η ΝΔ να θέλει πρόωρες εκλογές, αν πρόκειται να γίνουν, με τον ΣΥΡΙΖΑ στο καναβάτσο. Και ο ΣΥΡΙΖΑ να μην τις θέλει, αν πρόκειται να τις σιγουρέψει για αργότερα. Αν πράγματι μπλοφάρουν, κινδυνεύουν αμφότεροι από αυτό που έλεγε ο αμερικανός συγγραφέας Αμβρόσιος Μπιρς: «Η χειρότερη γκάφα που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να φάει τη δική του μπλόφα».

Τελευταία Νέα