Είναι αυτή η εβδομάδα που θα θυμόμαστε από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου – Κουβέλη; Εξαρτάται από το πώς θα τελειώσει. Το ενδιαφέρον είναι ότι έχουμε να κάνουμε με εξόχως πολιτικές εξελίξεις που όμως έχουν ως αφετηρία οικονομικά γεγονότα.
Η εβδομάδα άρχισε με την αφάνεια της Gazprom, όταν τελείωσε η προθεσμία για την υποβολή προσφορών για τη ΔΕΠΑ. Στο ΤΑΙΠΕΔ έβλεπαν τα κούριερ να περνούν και νόμιζαν ότι κάποιο από αυτά –ε, δεν μπορεί… –θα φέρνει τον φάκελο των Ρώσων. Μετά έπαθαν σοκ. Η de facto ακύρωση του διαγωνισμού φάνηκε να απειλεί το αφήγημα επιτυχίας που έχει συγκροτήσει η κυβέρνηση για την οικονομία. Παρ’ όλα αυτά, στο Μαξίμου, το Οικονομικών και το Ανάπτυξης δεν φάνηκαν να κλονίζονται. Από παντού έβγαινε η ίδια γραμμή –ότι δηλαδή οι Ρώσοι λάκισαν φοβούμενοι την Κομισιόν.
Και μετά ήρθε η ΕΡΤ. Η επιλογή να κλείσει για να ανοίξει ξανά αναδιαρθρωμένη τον Σεπτέμβριο έβαλε τον Σαμαρά σε τροχιά σύγκρουσης με τον Βαγγέλη Βενιζέλο και, λιγότερο, με τον Φώτη Κουβέλη. Το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να μετατρέψει τη δημόσια ραδιοτηλεόραση σε κόκκινη γραμμή, οδηγώντας την κυβερνητική συνεργασία με την Ιπποκράτους στο ναδίρ. Η κατάρτιση από το ΠΑΣΟΚ πρότασης νόμου που να ζητάει να μην εφαρμοστεί η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία διακόπτει τη λειτουργία της ΕΡΤ, έβγαλε την κόντρα από τη σφαίρα του παραπολιτικού και τη μετέτρεψε σε μια συντεταγμένη αντιπαράθεση με κοινοβουλευτική διάσταση.
Ωστόσο, μια εβδομάδα είναι πολύς χρόνος στην πολιτική. Και προτού η εβδομάδα τελειώσει θα ξέρουμε αν μάζεψε τα λεφτά η Εθνική Τράπεζα για την αύξηση κεφαλαίου που θα αποτρέψει το πέρασμά της στο ΤΧΣ –δηλαδή την κρατικοποίησή της. Τόσο η διοίκηση της Εθνικής όσο και το Μαξίμου έκαναν υπερπροσπάθεια για να βρεθούν τα κεφάλαια. Χθες η εικόνα από τις εσωτερικές συνομιλίες της κυβέρνησης ήταν ότι ο στόχος επετεύχθη.
Αν είναι έτσι, τότε η εβδομάδα κλείνει με ένα σημαντικό γεγονός που πυροδοτεί το εγχείρημα της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών. Είναι κάτι που αντανακλά θετικά επάνω στην κυβέρνηση και προκαλεί ανάμεικτες προσδοκίες. Για την ακρίβεια, τα τρία γεγονότα έχουν, στην οικονομική τους διάσταση, θετική ανάγνωση. Η Gazprom δεν ήρθε, αλλά ο κόσμος δεν τελείωσε. Στην κυβέρνηση επιμένουν ότι υπάρχουν άλλα επενδυτικά deals που έρχονται. Η ΕΡΤ έκλεισε –κάτι που έχει πολιτικό και ενδοκυβερνητικό κόστος –αλλά δείχνει την αποφασιστικότητα του Μαξίμου να μεταρρυθμίσει το Δημόσιο. Και η Εθνική –εφόσον η χθεσινή εικόνα αποδειχθεί σωστή –δείχνει ότι υπάρχουν κεφάλαια στη χώρα και ότι αυτοί που τα διαθέτουν δεν έχουν ενδοιασμούς να τα τοποθετήσουν σε συστημικές αξίες –όπως η ΕΤΕ.
Καθώς πλησιάζει το Σαββατοκύριακο, είναι πολύ ενδιαφέρουσα η διστακτικότητα των αγορών. Αυτές φαίνονται να έχουν διπλή ανάγνωση απέναντι σε όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα. Είναι θετικά ή αρνητικά; Δείχνουν την αποφασιστικότητα και την αντοχή του Σαμαρά ή μήπως τον εύθραυστο χαρακτήρα της κυβέρνησης των τριών; Προοιωνίζονται την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση ή επιβεβαιώνουν την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να στηρίξει δύσκολες αποφάσεις, ακόμη και αν κάποιος είναι διατεθειμένος να τις πάρει;
Εν πολλοίς, η κυβέρνηση πάει πάνω ή κάτω; Ή μήπως κινείται πλαγίως μέχρι να φανεί η κατεύθυνσή της; Το τελευταίο είναι και το πιθανότερο, κρίνοντας και από την έκβαση της χθεσινοβραδινής συνάντησης Βενιζέλου – Κουβέλη.
