Η Οριάνα Φαλάτσι ως συγγραφέας, η Οριάνα Φαλάτσι ως δημοσιογράφος, η Οριάνα Φαλάτσι ως απλός άνθρωπος μέσα από τις μαρτυρίες όλων όσων στάθηκαν δίπλα της. Εχουν γραφτεί πολλά για όλα αυτά. Υπάρχει όμως και μία τέταρτη ιδιότητα της διάσημης Ιταλίδας, η ιδιότητα του δημόσιου προσώπου που απευθύνεται αυτοπροσώπως σε ένα ζωντανό κοινό. Και είναι αυτή η Οριάνα Φαλάτσι που παρουσιάζεται σε μια νέα έκδοση που μόλις κυκλοφόρησε στην Ιταλία –«Η καρδιά μου έχει κουραστεί περισσότερο από τη φωνή μου» (Il mio cuore è più stanco della mia voce) -, έκδοση στην οποία βρίσκονται συγκεντρωμένες ανέκδοτες διαλέξεις που η δημοσιογράφος και συγγραφέας από τη Φλωρεντία έδωσε κατά τη διάρκεια της πολυκύμαντης καριέρας της.
Αυτήν τη φορά η Οριάνα Φαλάτσι δεν στέλνει ανταποκρίσεις, δεν παίρνει συνεντεύξεις, δεν γράφει, αλλά μιλά. Και μιλά συναισθηματικά και αυθόρμητα, με τόνο προσωπικό, ανάλογα με το θέμα με το οποίο καταπιάνεται. Μιλά για τον Αλέκο Παναγούλη, τον μεγάλο έρωτα της ζωής της, για την πολιτική και την τέχνη της γραφής, για την ανάγκη υποστήριξης και αρωγής της Χιλής, για την «πιο ανόητη, παράλογη και τραγελαφική από τις δραστηριότητες του ανθρώπινου είδους» σύμφωνα με την ίδια, τον πόλεμο.
Υπάρχουν λόγου χάρη μία διάλεξη που έδωσε στη Μασαχουσέτη το 1976, λίγες ημέρες πριν από τον θάνατο του Παναγούλη, μία άλλη που έδωσε στο Χάρβαρντ το 1982, δύο του 1983 –μία δόθηκε στην Αργεντινή με αφορμή τη μετάφραση και την έκδοση του βιβλίου της για τον Παναγούλη («Ενας άντρας», Εκδ. Εξάντας) και μία στο Σικάγο κατά τη διάρκεια ενός σεμιναρίου δημιουργικής γραφής -, άλλη μία που δόθηκε στην Νέα Υόρκη υπέρ της Χιλής, κ.λπ.
Πρόκειται για τη «Φαλάτσι της Αριστεράς», όπως σημειώνει και ο Ντάριο Φερτίλιο της «Corriere della Sera». Δεν πρόκειται για την εντελώς διαφορετική, ακραία, δογματική, μισαλλόδοξη Οριάνα Φαλάτσι των τελευταίων ετών της ζωής της. Διαρκώς οργισμένη, από την αρχή της καριέρας της, η Φαλάτσι αντιμετώπιζε τους ισχυρούς όλου του κόσμου τόσο με δυσπιστία όσο και με επιθετικότητα. Ανέδειξε τη δυστυχία των γυναικών στη Μέση Ανατολή, κάλυψε πολέμους και αιματηρές συρράξεις σε όλον τον κόσμο καταγγέλλοντας τον παραλογισμό τους και κατακρίνοντας σφοδρά τους υπευθύνους ανεξάρτητα από τη μεριά στην οποία ήταν, αντιτάχθηκε στα φοιτητικά κινήματα που συντάραξαν τις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’60 βάλλοντας κατά των «αστών φοιτητών», τραυματίστηκε από σφαίρες στο μακελειό του Τλατελόλκο στο Μεξικό, έφερε σε δύσκολη θέση ηγέτες και πολιτικούς όπως ο Χομεϊνί, ο Καντάφι, ο Κίσινγκερ, ο σάχης του Ιράν, γνώρισε και ερωτεύτηκε τον Αλέκο Παναγούλη. Ηταν άλλη από τη Φαλάτσι του τέλους…
