Η συρρίκνωση των επιχειρήσεων ΜΜΕ του ΚΚΕ όλα δείχνουν ότι συνεχίζεται. Επειτα από την υπαγωγή στο άρθρο 99 της Τυποεκδοτικής, της μεγάλης τυπογραφικής μονάδας ιδιοκτησίας του κόμματος, μετά το κλείσιμο του τηλεοπτικού σταθμού 902 και μετά τη μείωση προσωπικού στον ραδιοφωνικό 902 Αριστερά στα FM, όλα δείχνουν ότι έρχεται η ώρα της συρρίκνωσης της καθημερινής εφημερίδας του κόμματος, του «Ριζοσπάστη».
Η συρρίκνωση αυτή, που θα συνοδευθεί από απολύσεις προσωπικού, αναγγέλλεται, χθες, σε ολοσέλιδο άρθρο-ανακοίνωση, που υπογράφει κάποιος (ή κάποια) μυστηριώδης Π. Στο άρθρο αυτό, που φιλοξενήθηκε στην έκτη σελίδα της χάρτινης έκδοσης της εφημερίδας, αναφέρει ότι «μείωση του αριθμού όσων εργαζόμαστε στο “Ριζοσπάστη” προκύπτει σαν αναγκαιότητα για να συνεχίσει να εκδίδεται απρόσκοπτα το Οργανο της ΚΕ του ΚΚΕ. Για να μπορεί η εφημερίδα του ΚΚΕ να παίζει τον αναντικατάστατο ρόλο της στην υπεράσπιση του δίκιου της εργατικής τάξης και του λαού, στην αποκάλυψη της αλήθειας, που κρύβουν οι αστοί και τα Μέσα τους, στην πλατιά προβολή των θέσεων του Κόμματος, που αποκρύπτονται ή κακοποιούνται συνειδητά από όλα τα άλλα ΜΜΕ».
Η ΟΥΣΙΑ. Η ιδιότυπη φρασεολογία της εφημερίδας δεν αρκεί για να αποκρυβεί η ουσία της είδησης. Οτι, δηλαδή, και ο «Ριζοσπάστης» απολύει προσωπικό –και ομολογείται ότι επιλέγεται αυτή η οδός της «αναγκαιότητας», όπως χαρακτηρίζεται, προκειμένου να μπορέσει η εφημερίδα να συνεχίσει να εκδίδεται.
Βεβαίως, σημειώνεται στο άρθρο, «την αναγκαιότητα αυτή είμαστε σίγουροι ότι δεν την αναγνωρίζουν, πολύ περισσότερο δεν τη συμμερίζονται, οι εχθροί και οι άσπονδοι φίλοι, που, με αφορμή τη μείωση του προσωπικού στο “Ριζοσπάστη”, βρήκαν ευκαιρία να χτυπήσουν το ΚΚΕ».
Οσοι χτυπάνε όμως το κόμμα επειδή υποχρεώνεται από τις συνθήκες να κάνει απολύσεις, επιχειρούν «να παρουσιάσουν το ΚΚΕ σαν κόμμα του συστήματος και τις επιχειρήσεις του σαν καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Να πουν ότι κάνει τα ίδια με τα αστικά κόμματα και τους επιχειρηματικούς ομίλους που απολύουν και συρρικνώνουν τη δραστηριότητά τους, αλλά το κάνουν για τον ανταγωνισμό και το κέρδος. Θέλουν να απαξιώσουν το ΚΚΕ στη συνείδηση της εργατικής τάξης και του λαού».
Η οπτική αυτή γωνία του κόμματος προσπαθεί να μετατρέψει σε ιδεολογικό πρόβλημα μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα: ότι μαζί με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλες οι επιχειρήσεις Τύπου στην Ελλάδα, και τα οποία ήταν βέβαιο ότι θα αντανακλασθούν και στις αντίστοιχες επιχειρήσεις του ΚΚΕ, έρχεται και η συρρίκνωση της εκλογικής επιρροής του κόμματος. Βεβαίως, σημειώνεται στο άρθρο, «ο “Ριζοσπάστης”, ο 902, η Τυποεκδοτική δεν είναι καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Δε λειτουργούν με σκοπό το καπιταλιστικό κέρδος. Είναι επιχειρήσεις και Μέσα προπαγάνδας της πολιτικής και των θέσεων του ΚΚΕ. Το εκδοτικό του Κόμματος έχει στόχο να διασφαλίσει ότι η φωνή του θα ακούγεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και αποκλεισμούς».
ΑΓΚΑΘΙ. Επειδή, πάντως, το αντικειμενικό γεγονός, οι απολύσεις, όπως και να παρουσιαστεί δεν θα παύει να είναι το μεγάλο αγκάθι, και δεν αποκλείεται να υπάρξουν συνδικαλιστικές αντιδράσεις (αν και, στις περιπτώσεις που προηγήθηκαν, αυτές ήταν χλιαρές και υποτονικές) επιχειρείται να αποδειχθεί ότι, ακόμα κι όταν το ΚΚΕ απολύει, τα στελέχη του σκέπτονται τους ανέργους: «Το ΚΚΕ κατανοεί καλύτερα από τον καθένα τι σημαίνει να χάνεις τη δουλειά σου, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης», αναφέρεται. «Εκατοντάδες μέλη και στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ, σε όλη την Ελλάδα, είναι οι πρώτοι που απολύονται για τη δράση τους από τους εργοδότες καπιταλιστές. Η ίδια η κρίση του συστήματος καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις και αυξάνει την ανεργία. Γι’ αυτό το ΚΚΕ είναι στην πρώτη γραμμή της πάλης για μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων, για όλο το διάστημα που παραμένουν χωρίς εργασία. Πρωτοστατεί στην αλληλεγγύη για τους άνεργους και τις οικογένειές τους, μέσα από τα ταξικά συνδικάτα, όπου δρουν και οι κομμουνιστές. Δίνει μάχες για να αποτρέψει απολύσεις, μειώσεις μισθών, εργασιακές ανατροπές σε επιχειρήσεις μεγαθήρια.
Στη Βουλή αποκαλύπτει και πολεμάει νομοσχέδια και μέτρα που κάνουν φθηνότερο τον εργάτη για τον καπιταλιστή εργοδότη, είτε όταν πρόκειται να τον προσλάβει, είτε να τον απολύσει».
«ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ». Επειτα απ’ όλα αυτά, τι μένει; Η ελπίδα στο μέλλον. Διότι «το ΚΚΕ παλεύει ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για συνολική ανατροπή. Για τη λαϊκή εξουσία, που θα εξαλείψει οριστικά την ανεργία και θα διασφαλίσει μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με πλήρη ασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα, στο πλαίσιο της κεντρικά σχεδιασμένης λαϊκής οικονομίας, θεμέλιο της οποίας είναι η κοινωνικοποίηση των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής».
