Αμερικανικά τα Οσκαρ, αλλά από τις χτεσινές υποψηφιότητες θριαμβεύει η Γαλλία! Είναι η χρονιά της. Τουτέστιν Chercher Les Oscar!

Πουρκουά; Γιατί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, τρεις ταινίες που σαρώνουν στις υποψηφιότητες είτε αναφέρονται είτε γυρίστηκαν στο Παρίσι είτε ακόμα είναι εντελώς γαλλικής παραγωγής. Τουτέστιν, με την αριθμητική κατάταξη: Εντεκα υποψηφιότητες για το «Hugo» του Μάρτιν Σκορσέζε. Που πλαγίως αναφέρεται στον εφευρέτη του Cinema Μαρί Ζορζ Ζαν Μελιέ (1861-1938). Ακολουθούμενο από το αμιγώς γαλλικό, ασπρόμαυρο και βωβό «Artist» του Μισέλ Χαζναβισιούς με 10 υποψηφιότητες. Και τέλος 4 υποψηφιότητες για την τελευταία κομεντί του Γούντι Αλεν «Μεσάνυχτα στο Παρίσι» που διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου στη γαλλική πρωτεύουσα!

Και οι τρεις διεκδικούν Οσκαρ στις τρεις βασικές κατηγορίες: καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου (διασκευασμένου ή πρωτότυπου). Επομένως, φίλοι φίλοι αλλά για τα Οσκαρ αντίπαλοι μέχρις εσχάτων.

Χαρακτηριστικό της φετινής αμερικανογαλλικής συμμαχίας, η ανταλλαγή φιλοφρονήσεων. Οι Αμερικανοί υποκλίνονται στην κουλτούρα της Πόλης του Φωτός. Και οι Γάλλοι υποκλίνονται στην αμερικανική παράδοση και στο Χόλιγουντ το κλασικό. Εχουμε και λέμε λοιπόν: Το στόρι της γαλλικής ταινίας «The Artist» εντελώς αμερικανικό. Τοποθετημένο στο Χόλιγουντ του 1927 όταν ο ήχος έκοψε απότομα την καριέρα των λαμπερών αμερικανών stars που αρνήθηκαν να συμμορφωθούν και η ομιλία τους να ηχογραφηθεί. Μια άψογη φωτοκόπια κλασικού ρομάντζου εκείνης της εποχής.

Αντιθέτως το «Hugo» του Μάρτιν Σκορσέζε, μια αμιγώς αμερικανική παραγωγή αναφέρεται στην ιστορία ενός δωδεκάχρονου αγοριού με το όνομα Ουγκό Καρμπέτ που ζει στο Παρίσι απομονωμένο πλησίον σιδηροδρομικού σταθμού.

Οσο για τον Γούντι Αλεν, ε αυτός αποτελεί τη ζωντανή γέφυρα Αμερικής – Ευρώπης. Γιατί στο «Midnight in Paris» ένας Αμερικανός στο σημερινό Παρίσι (Οουεν Ουίλσον) επιστρέφει νοερά στο παρελθόν και τη δεκαετία του ’30 και πέφτει πάνω στην αφρόκρεμα της αμερικανοευρωπαϊκής κουλτούρας εκείνης της εποχής. Από τον Πικάσο μέχρι τον Χέμινγουεϊ.

Από τους τρεις δημιουργούς, νεότερος ο Γάλλος Μισέλ Χαζναβισιούς μόλις 45 ετών. Ο Μάρτιν Σκορσέζε με πατημένα τα 70 και ο μικροσκοπικός Γούντι Αλεν 77. Να τα εκατοστίσει. Ο Χαζναβισιούς με τη μία καταφέρνει να αποσπάσει δέκα υποψηφιότητες. Αυτό κι αν είναι λαχείο. Μέχρι το «Artist», μοναδικό γνωστό στοιχείο ότι ήταν σκηνοθέτης μιας ασήμαντης παρωδίας Τζέιμς Μποντ με τον τίτλο «OSS, Αποστολή στο Κάιρο».

Τις περισσότερες υποψηφιότητες στο βιογραφικό του τις έχει ο Μάρτιν Σκορσέζε. Που μόλις το 2007 με τη μέτρια ταινία «Ο πληροφοριοδότης» καταφέρνει τιμής ένεκεν να φύγει αγκαλιά με τον θείο Οσκαρ. Οσο για τον άτακτο Γούντι Αλεν, τρία Οσκαρ μετράει στο ενεργητικό του. Δύο για τον «Νευρικό εραστή» (σκηνοθεσίας και σεναρίου) και ένα για τη «Χάνα και τις αδελφές της» (σεναρίου).