«Ο δολοφόνος ήταν ο αδελφός μου»

Δέκα χρόνια έχουν περάσει από τη σύλληψη του Τεντ Καζίνσκι, κι όμως ο Ντέιβιντ

δεν έχει πάψει να τη σκέφτεται νύχτα μέρα. Ένας από τους υπέρμαχους για την

κατάργηση της θανατικής ποινής, ζει με τη σύζυγό του Λίντα Πάτρικ, καθηγήτρια

Φιλοσοφίας, στο Όλμπανι της Νέας Υόρκης. Ψηλός κι ευγενικός, δεν του περνούσε

ποτέ από το μυαλό πως θα μπορούσε να αποδειχτεί κάποτε ο αδελφός ενός

δολοφόνου. Το γεγονός ότι παρέδωσε ο ίδιος τον αδελφό του στις αρχές κάνει

ακόμη πιο επαχθές το βάρος που κουβαλάει. Δεν το περίμενε ποτέ πως με αυτή την

πράξη του θα αποσπούσε τη συμπάθεια των συνανθρώπων του. Όταν πια μεγάλωσαν οι

υποψίες του Ντέιβιντ πως ο αδελφός του ήταν ο Γιουναμπόμπερ, ο εφιάλτης του

έγινε αφόρητος. «Πρέπει άραγε να τον παραδώσω;», θυμάται το βασανιστικό

ερώτημα, καθώς προσπαθούσε να ξεδιαλύνει αν ο άνθρωπος με τον οποίο είχαν

μεγαλώσει μαζί ήταν πράγματι τόσο κακός όσο μαρτυρούσαν οι πράξεις του.

Ο Ντέιβιντ και ο Τεντ Καζίνσκι γεννήθηκαν στο Σικάγο το 1949 και το 1942

αντίστοιχα. Οι γονείς τους ήταν Πολωνοί μετανάστες και ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι.

Ο Τεντ ήταν ένα παιδί κλεισμένο στον εαυτό του, ακοινώνητο, αλλά με

αναμφισβήτητη νοημοσύνη. Στο σχολείο αρίστευε και σε ηλικία 16 ετών έγινε

δεκτός στο Χάρβαρντ για να σπουδάσει μαθηματικά. Το 1967 άρχισε να διδάσκει

στο Μπέρκλεϊ (όπου αργότερα ταχυδρόμησε δυο βόμβες). Παραιτήθηκε δυο χρόνια

αργότερα και πήγε να ζήσει με τον αδελφό του. Αγόρασαν ένα κτήμα στη Μοντάνα.

Εκεί ο Τεντ θα φτιάξει το εργαστήρι του όπου θα αρχίσει να κατασκευάζει βόμβες

κι όπου θα συλληφθεί περίπου 20 χρόνια αργότερα.

Σχιζοφρένεια. «Ο Τεντ ήθελε να δει αν θα μπορούσε να ζήσει μόνος του με

τη φύση», λέει ο Ντέιβιντ. «Είχε αρχίσει να νιώθει απέχθεια για τον κόσμο της

τεχνολογίας. Πίστευε πως ήταν ένα τέρας που είχε ξεφύγει από τον έλεγχο του

ανθρώπου». Ο Ντέιβιντ σήμερα πιστεύει πως ο αδελφός του ήταν από τότε ψυχικά

διαταραγμένος (έκτοτε διαγνώστηκε ότι πάσχει από σχιζοφρένεια). «H πρώτη φορά

που κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με αυτόν ήταν όταν έστειλε εκείνο το

φρικτό γράμμα στους γονείς μας, στο οποίο έγραφε: “Ήμουν δυστυχισμένος όλη μου

τη ζωή. Επιτέλους, κατάλαβα γιατί: ποτέ δεν με αγαπήσατε”. Μου είπε να μην

παίρνω το μέρος των γονιών μας, αλλιώς θα με έβγαζε κι εμένα από τη ζωή του».

Ο Ντέιβιντ εγκατέλειψε τη Μοντάνα κι εγκαταστάθηκε στο Τέξας. Ο Τεντ έμεινε

μόνος του στην ερημιά. Λίγα χρόνια αργότερα θα εξαπολύσει ανεξήγητα τη βίαιη

εκστρατεία του κατά του υπόλοιπου κόσμου, ταχυδρομώντας από το 1978 έως το

1987 δώδεκα βόμβες, από τις οποίες βρήκαν τον θάνατο τρεις άνθρωποι.

ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

Μια δεκαοκτάχρονη τρομοκρατική καριέρα

Ελάχιστες ομοιότητες υπάρχουν ανάμεσα στον Τεντ Καζίνσκι, τον βομβιστή που

έμεινε γνωστός στα αμερικανικά ποινικά χρονικά ως Γιουναμπόμπερ, και τον

νεώτερο αδελφό του Ντέιβιντ, που τον κατέδωσε στο FBI. H δύσκολη απόφαση του

Ντέιβιντ τερμάτισε τη δεκαοκτάχρονη τρομοκρατική καριέρα του αδελφού του, ο

οποίος ταχυδρομώντας βόμβες σε αεροπορικές εταιρείες, Πανεπιστήμια και

καταστήματα κομπιούτερ προκάλεσε τον θάνατο τριών ανθρώπων και τον τραυματισμό

ή ακρωτηριασμό 23 άλλων.

«Ένιωσα πως ο Τεντ είχε πραγματικά ξεφύγει από κάθε όριο»

Χωρίς να περνάει καθόλου από το μυαλό του η σκέψη ότι ο αδελφός του θα

μπορούσε να είναι ο πιο καταζητούμενος άνθρωπος στην Αμερική, ο Ντέιβιντ

συνέχιζε τη ζωή του στο Τέξας. Εκεί παντρεύτηκε τη Λίντα Πάτρικ, την οποία

αγαπούσε από τα σχολικά του χρόνια. Την ίδια ώρα, οι πολυετείς έρευνες του FBI

δεν απέδιδαν καρπούς.

Το 1995, ενώ έκανε τις διακοπές της στο Παρίσι με τη μητέρα της, η Λίντα

διάβασε ένα άρθρο με μερικές άγνωστες μέχρι τότε πληροφορίες για τον

Γιουναμπόμπερ. Τώρα, μιλώντας για πρώτη φορά από τότε που καταδικάστηκε ο

Τεντ, η Λίντα λέει: «Θυμήθηκα τις απειλές που είχε εκτοξεύσει ο Γιουναμπόμπερ

τον Ιούνιο εκείνης της χρονιάς. Όμως, στο άρθρο υπήρχαν πολλές πληροφορίες για

τις πόλεις στις οποίες είχε στείλει τις βόμβες του, για τον τρόπο γραφής του

και για τους φόβους του μπροστά στην τεχνολογία. Σχημάτισα την εντύπωση πως θα

μπορούσε να ήταν ο Τεντ».

Όταν η Λίντα ξαναβρέθηκε με τον σύζυγό της, του εκμυστηρεύθηκε τις

ανησυχητικές υποψίες της. Ο Ντέιβιντ συγκλονίστηκε. «Σκέφτηκε πως ήταν απλώς η

υπερβολική φαντασία της. Δεν μπορούσα να πιστέψω κάτι τέτοιο». Ο Ντέιβιντ

άλλαξε γνώμη έναν μήνα αργότερα, όταν δημοσιεύθηκε το μανιφέστο του

Γιουναμπόμπερ, ένα κείμενο 35.000 λέξεων. «Σκέφτηκα πως θα μπορούσα να πω στη

Λίντα ότι ήταν αδύνατον να έχει γράψει κάτι τέτοιο ο Τεντ. Όμως, όταν το

διάβασα άλλαξα γνώμη». Τότε ο Ντέιβιντ κάθησε κι έγραψε στον αδελφό του ένα

τρυφερό γράμμα. «Του ζητούσα να πάω να τον δω. H απάντησή του ήταν

απογοητευτική. Μου έγραψε πως δεν με θεωρούσε πια αδελφό του. Τότε ένιωσα πως

ο Τεντ είχε πραγματικά ξεφύγει από κάθε όριο».

Ο Ντέιβιντ και η Λίντα συμβουλεύθηκαν μια φίλη της που ήταν ιδιωτική

ντετέκτιβ. Συγκρίνοντας τα γράμματα του Τεντ με το μανιφέστο του

Γιουναμπόμπερ, βρήκε χαρακτηριστικές ομοιότητες. Το αποκάλυψε στο FBI.

Ούτε μια ματιά. Στη δίκη, ο Τεντ καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη.

Μολονότι καθόταν κοντά στη μητέρα του και τον αδελφό του, δεν γύρισε να τους

ρίξει μια ματιά. Ο Ντέιβιντ πήρε το ένα εκατομμύριο δολάρια της επικήρυξης και

τα μοίρασε στους συγγενείς των θυμάτων που είχαν τραυματιστεί από τις βόμβες

του αδελφού του. Με έναν από αυτούς, τον Γκάρι Ράιτ, έχουν γίνει φίλοι. «Ο

Ντέιβιντ ένιωσε μεγάλη ανακούφιση», λέει ο Ράιτ, «όταν σιγουρεύθηκε πως ο

αδελφός του δεν θα κατέληγε στο κελί των μελλοθανάτων». Ο Ντέιβιντ γράφει στον

Τεντ τρεις-τέσσερις φορές τον χρόνο και η μητέρα του μία φορά τον μήνα. «Όμως,

εκείνος δεν απαντάει ποτέ», λέει ο Ντέιβιντ με πικρία.