Ένα «χρήσιμο αγκάθι» στο «Λαμπέτη»

«Το έργο είμαι πεπεισμένος πως δεν έχει «γεράσει» καθόλου. Το έχω δει σε

διάφορες παραγωγές σε όλο τον κόσμο και καταφέρνει να διατηρεί ακόμα την

αποτελεσματικότητά του και τη δραματική του ένταση. Αυτό είναι ενθαρρυντικό,

γιατί εμείς οι συγγραφείς ελπίζουμε πως το κοινό θα δώσει σημασία στο έργο μας

και ίσως αρχίσει να συμπεριφέρεται όπως εμείς θέλουμε – αν και αυτό δεν

συμβαίνει πάντα. Έτσι, τελικά, με τα έργα μας ισχύει ένα από τα δύο: είτε

παύουν να είναι επίκαιρα είτε παραμένουν «χρήσιμα αγκάθια». M’ αρέσει να

πιστεύω πως το «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ; » είναι ένα «χρήσιμο

αγκάθι»».

Αυτά έγραψε ο Έντουαρντ Άλμπι ο ίδιος για το πρόγραμμα του θεάτρου «Λαμπέτη»,

όπου την Παρασκευή ανεβαίνει, για άλλη μια φορά στην Ελλάδα, το αριστούργημά

του και ένα από τα μεγάλα έργα του 20ού αιώνα, το αξεπέραστο «Ποιος φοβάται τη

Βιρτζίνια Γουλφ;». Δύο είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της παράστασης.

Φέρνει, έπειτα από μερικά χρόνια, και πάλι μαζί στη σκηνή του «Λαμπέτη» το

ζευγάρι των επιτυχιών Γρηγόρη Βαλτινό – Πέμη Ζούνη, δύο καλούς ηθοποιούς, στην

ωριμότητά τους πια, που θα ερμηνεύσουν τον Τζορτζ και τη Μάρθα και με τους

οποίους συνεργάζονται, κρατώντας τους ρόλους της Χάνι και του Νικ, δύο επίσης

ταλαντούχοι ηθοποιοί, αλλά της νεώτερης γενιάς, η Μαρία Καλλιμάνη και ο Μάνος

Γαβράς. Ενώ τη σκηνοθεσία έχει επωμιστεί ο Γρηγόρης Βαλτινός, που έχει

ερμηνεύσει τον Νικ το 1981, στην εξαίρετη παράσταση του Ζιλ Ντασέν, πλάι στην

Τζένη Καρέζη, τον Κώστα Καζάκο και την Όλια Λαζαρίδου.

«Μέσα σε μια νύχτα υγρή, ποτισμένη από τεράστιες ποσότητες αλκοόλ», όπως

σημειώνεται, «δύο ζευγάρια – εκπρόσωποι διαφορετικών γενιών – δίνουν τη μάχη

της επιβίωσης. Με όπλα σκληρά, με βιτριολικό χιούμορ αλλά και παράλληλα με

συγκεκαλυμμένη τρυφερότητα. Οι τέσσερίς τους έρχονται αντιμέτωποι με τους πιο

κρυφούς φόβους τους, με τις αρχέγονες αγωνίες που σημαδεύουν τη φύση του κάθε

ανθρώπου. Το ξημέρωμα θα τους έχει αλλάξει όλους. Οι μάσκες θα πέσουν και η

αλήθεια θα είναι πιο κοντά από ποτέ». Αυτό είναι, εν συντομία, το «άγριο» και

αποκαλυπτικό για την ανθρώπινη φύση έργο που δόξασε τον Έντουαρντ Άλμπι και

που έχει αναδειχτεί πια σε κλασικό.

Στο «Λαμπέτη» ανεβαίνει στη μετάφραση των Τζένης Καρέζη και Σταμάτη Φασουλή,

με σκηνικά και κοστούμια Γιώργου Πάτσα, φωτισμούς Ανδρέα Μπέλλη και μουσική

επιμέλεια Ιάκωβου Δρόσου.

INFO

Στο «Λαμπέτη» (Αλεξάνδρας 106, τηλ. 210-6463.685).