«Σ’ ακολουθώ»

Το «Για μια μέρα ζωής» (στο οποίο εμπεριέχεται το «Σ’ ακολουθώ») έρχεται ενάμιση χρόνο μετά «Τα τραγούδια της Χαρούλας» που ενώ στην αρχή έχουν χλιαρή υποδοχή, στη συνέχεια κάνουν πάταγο.

Εδώ ο Λοΐζος φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει ότι η περίοδος με τους μεταπολιτευτικούς θούριους και την επαναστατική έξαρση βαίνει ολοταχώς προς το τέλος της (στα «Τραγούδια της Χαρούλας» ήδη φαίνεται η τάση του προς ένα πιο προσωπικό, ερωτικό τραγούδι), για αυτό και στο «Για μια μέρα ζωής» τού βγαίνει ένας άλλος εαυτός, περισσότερο ροκ και ερωτικός, μέσα στο πνεύμα μιας εποχής που ζητάει να χαρεί, να χορέψει, να ερωτευτεί…

Από τον δίσκο απουσιάζει τελείως το μπουζούκι. Η ενορχήστρωση (που τη μοιράζεται με τον Κώστα Γανωσέλη) δίνει προτεραιότητα στις ηλεκτρικές κιθάρες και τα κρουστά, ενώ μια από τις φωνές που επιλέγει είναι και του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Του ροκ Βασίλη. «Κι αν είμαι ροκ μη με φοβάσαι» τραγουδάει στον δίσκο (σε στίχους της Δώρας Σιτζάνη) και ναι είναι απολύτως πειστικός γιατί με αυτό το κομμάτι θα πορευτεί χρόνια και θα γίνει σήμα κατατεθέν της πορείας του.

Το «Σ’ ακολουθώ» είναι σε στίχους του ίδιου του Μάνου Λοΐζου. Ερωτικό και δυνατό (ίσως περισσότερο από κάθε άλλο κομμάτι της εποχής εκείνης) εκφράζει έναν πιο μοναχικό και εσωτερικό Λοΐζο, ιδιαίτερα ευάλωτο, ιδιαίτερα τρωτό – και μάλιστα τρωτό από τα βέλη ενός έρωτα.

Ηταν όντως έτσι;

Πάντως το τραγούδι ήταν γραμμένο για μια γυναίκα. Και δεν ήταν για τη δεύτερη γυναίκα του Δώρα Σιτζάνη, όπως ίσως θα περίμενε κανείς (έχει ήδη χωρίσει με τη Μάρω Λοΐζου και έχει παντρευτεί τη Δώρα), αλλά για τη φίλη του Λίζυ Λασιθιωτάκη με την οποία είχε πνευματικό δέσιμο. Η Λίζυ Λασιθιωτάκη ήταν τότε μαθήτρια του Σαρτρ (είχε καταφέρει μάλιστα να φέρει τον Σαρτρ στην Ελλάδα και να μιλήσει στη Νομική). H Λίζυ τον ενέπνευσε. Με αυτό που ήταν. Ή με αυτό που δεν ήταν εκείνος.

Στο βιβλίο Μάνος Λοΐζος «Μια μέρα ζωής» (του Ισαάκ Σούση) διαβάζουμε ότι το «Σ’ ακολουθώ» είχε μια πρώτη εκδοχή και πως ο ίδιος ο Λοΐζος «τούς είχε τρελάνει όλους, γιατί επέμενε να το ηχογραφήσουν έτσι. Ηθελε το τραγούδι να λέει «Λίζυ κράτησέ με και περπάτησέ με μες στο γαλάζιο σου βυθό». Ομως ο παραγωγός του δίσκου και φίλος του Αχιλλέας Θεοφίλου, όπως και όλοι οι παρευρισκόμενοι στο στούντιο, κατάφεραν και του άλλαξαν γνώμη.

Σημειώνουμε εδώ ότι όλος ο δίσκος (που περιείχε μέσα τραγούδια όπως «Κουτσή κιθάρα» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, «Σε ψάχνω» σε στίχους Δώρας Σιτζάνη, «Η μέρα εκείνη δεν θ’ αργήσει» σε στίχους Φόντα Λάδη) δεν είχε την υποδοχή που θα περίμενε κανείς, ακριβώς γιατί ο ήχος του ήταν διαφορετικός. Το «Σ’ ακολουθώ» έγινε γνωστό αργότερα, κυρίως από τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, ο χρόνος όμως απέδειξε ότι η πρώτη εκτέλεση με τη φωνή του Μάνου Λοΐζου (που πέθανε δύο χρόνια μετά) είναι αξεπέραστη.