Οι εικόνες προκαλούσαν σοκ σε κάθε δημοκρατικό πολίτη. Εξαγριωμένοι αγρότες κυνηγούν και χτυπούν με κατσούνες όλοι μαζί έναν αστυνομικό που κατάφεραν να απομονώσουν, αναποδογυρίζουν περιπολικά, καταστρέφουν αστυνομικά οχήματα και κλούβα των ΜΑΤ, στέλνουν 8 αστυνομικούς σοβαρά τραυματισμένους στο νοσοκομείο. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα ο αστυνομικός που είχε απομονωθεί θα είχε κάνει χρήση του όπλου του. Ευτυχώς δεν συνέβη, ο άνθρωπος όμως βρέθηκε με σοβαρά τραύματα στο νοσοκομείο. Νέα παιδιά που παλεύουν για το μηνιάτικο των 800 ευρώ μένουν απροστάτευτα από την Πολιτεία, από την ίδια την κοινωνία, από εμάς τους δημοσιογράφους που με καταγγελτικό ύφος εισαγγελέα κάνουμε κάθε τρεις και λίγο ελαφρά τη καρδία λόγο για «αναίτια αστυνομική βία» χωρίς να έχουμε ιδέα για όσα έχουν συμβεί στο πεδίο, προκαλώντας καταστροφικά φοβικά σύνδρομα και συντείνοντας στην μπαχαλοποίηση της χώρας.
Κάποιοι ταυτοποιήθηκαν και κατηγορούνται για απόπειρες ανθρωποκτονίας κατά συρροή, γνώριμοι των Αρχών, ανάμεσα στους οποίους και άτομα με σκληρό ποινικό παρελθόν. Ολοι ξέρουν πως στη χώρα της διάχυσης της ανομίας και της ατιμωρησίας δεν θα συμβεί τίποτα. Ερωτώμενος ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ να σχολιάσει το θέαμα με το αναποδογυρισμένο περιπολικό αρνείται κατηγορηματικά να καταδικάσει, λέει μόνο «ο κόσμος είναι εξοργισμένος, είναι μια σύγκρουση, είναι μια οργισμένη αντίδραση, οφείλουμε να σταθούμε δίπλα τους», καθιστώντας σαφείς τους λόγους της δημοσκοπικής καθίζησης.
Στη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου αγρότες σήκωσαν τις μπάρες διοδίων, στην Κάτω Αχαΐα κατέστρεψαν με αγροτικά οχήματα τις μπάρες του νέου αυτοκινητοδρόμου. Ομάδα κατευθύνθηκε στο αεροδρόμιο των Χανίων, το οποίο ανέστειλε τη λειτουργία του. Η ανάρτηση του καθηγητή Πνευμονολογίας Νίκου Τζανάκη γροθιά στο στομάχι: «Σήμερα, επισκεπτόμενος το εργαστήριο Pet-Scan του ΠΑΓΝΗ για να παραλάβω εξετάσεις ασθενών μου, αντίκρισα μια ασυνήθιστη σιωπή σε έναν χώρο που συνήθως σφύζει από δραστηριότητα. Ενημερώθηκα ότι είκοσι προγραμματισμένα ραντεβού ακυρώθηκαν, καθώς λόγω της κατάληψης του αεροδρομίου κατέστη αδύνατη η αερομεταφορά του ραδιοφαρμάκου. Είκοσι ογκολογικοί ασθενείς και οι οικογένειές τους βρίσκονται τώρα σε αγωνιώδη αναμονή για νέο προγραμματισμό».
Πώς και πότε νομιμοποιείται μια κοινωνική ομάδα να παρατείνει το μαρτύριο 20 καρκινοπαθών συμπολιτών μας; Να τους στερεί τη δυνατότητα εξέτασης που είχαν κλείσει μήνες πριν, να πατάει pause στη θεραπεία τους, να παίζει με τον χρονοδιακόπτη της ζωής τους, της αγωνίας τους, πετώντας παράλληλα τα λεφτά για φάρμακα που έχουν συγκεκριμένη διάρκεια ζωής λίγων ωρών όπως το ραδιοφάρμακο του Pet-Scan; Ποιος θα πληρώσει για την καταστροφή δημόσιας περιουσίας των τελευταίων εβδομάδων; Ποιος θα αποκαταστήσει τις οικονομικές απώλειες επιχειρήσεων που θα καθυστερήσουν να λάβουν πρώτες ύλες και προϊόντα, την αύξηση του κόστους μεταφορών λόγω παρακάμψεων και καθυστερήσεων, ποιος θα επωμιστεί το κόστος για την ακύρωση εμπορικών συμφωνιών λόγω της καθυστέρησης παραδόσεων και την αύξηση των τιμών στο ράφι; Ποιος ταλαιπωρείται τελικά όταν κλείνουν λιμάνια και οδικές αρτηρίες και ένας εργαζόμενος μεροκαματιάρης δεν μπορεί καν να μετακινηθεί; Πάντως όχι οι ένοικοι του Μαξίμου. Παράδρομοι καλούνται να σηκώσουν την κίνηση εθνικών οδών, πολίτες ρισκάρουν τη ζωή τους για να κινηθούν σε δρόμους οι οποίοι δεν είναι φτιαγμένοι ούτε για αγροτικό. Πού αρχίζουν και τελειώνουν τα δικαιώματα ενός διαδηλωτή που αναζητά το δίκιο του; Διότι το σίγουρο είναι πως όταν χάνεται το μέτρο, χάνεται και το δίκιο. Ακόμα κι αν είναι βουνό.
