Τρεις του Σεπτέμβρη σήμερα, 51 ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που άλλαξε οριστικά την ιστορία και τη μοίρα του τόπου η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, το Κίνημα οργανώνει στο Ζάππειο εκδήλωση τιμής και μνήμης, στη γενέθλια ημέρα του. Τότε δηλαδή που ο Ανδρέας Παπανδρέου, μερικές εκατοντάδες μέτρα από το Ζάππειο, στον ημιώροφο του ξενοδοχείου King’s Palace (στη γωνία των οδών Πανεπιστημίου και Κριεζώτου) ανακοίνωσε τη δημιουργία του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, το οποίο επτά χρόνια αργότερα θα αναλάμβανε τις τύχες της χώρας. Για να την αλλάξει οριστικά και να τη μεταμορφώσει από μια τριτοκοσμική χώρα, σε μια χώρα σύγχρονη, δημοκρατική, ευρωπαϊκή.
Ο,τι και να λένε, οι εχθροί του ΠΑΣΟΚ, όση λάσπη και να πετάνε, όσες συκοφαντίες και να εκτοξεύουν, αυτό δεν αλλάζει. Η Ελλάδα που παρέλαβε το ΠΑΣΟΚ το 1981, και παρέδωσε (έπειτα από ένα διάλειμμα τριών ετών επανάκαμψης της Δεξιάς στην εξουσία υπό τον πατέρα Μητσοτάκη) 23 χρόνια αργότερα, δεν συγκρίνεται πουθενά και με τίποτε με την Ελλάδα της Δεξιάς που ήταν συνώνυμο της οπισθοδρόμησης. Κοινωνικό Κράτος, Δικαιοσύνη, νέες δομές, θεσμοί, εκσυγχρονισμός, Εθνικό Σύστημα Υγείας, εξωτερική πολιτική, Εθνική Αμυνα, υποδομές – το ΠΑΣΟΚ πήγε την Ελλάδα 100 βήματα μπροστά, από εκεί που η Δεξιά την κρατούσε καθηλωμένη στη μιζέρια του πελατειακού κράτους που είχε στήσει επί δεκαετίες, και συντηρούσε με νύχια και με δόντια.
Αδικα, ακόμη και τώρα, ο λαός νοσταλγεί τον Ανδρέα, και το ΠΑΣΟΚ; Το σύνθημα «ΠΑΣΟΚ – ωραία χρόνια» είναι η μεγαλύτερη απόδειξη και η καλύτερη απάντηση στους συκοφάντες…
Το πράσινο σάουντρακ
Το τραγούδι της ημέρας είναι το «3 του Σεπτέμβρη να περνάς», στο κουπλέ του οποίου αναφέρεται «θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες/ 3 του Σεπτέμβρη να περνάς/ και τσικουδιά στους καφενέδες/ τα παλικάρια να κερνάς».
Το τραγούδι είναι σε στίχους του αξεπέραστου Μάνου Ελευθερίου και μουσική του φίλου μου, Ηλία Ανδριόπουλου. Γράφτηκε το 1979, αναφέρεται μεν στον Μακρυγιάννη, ωστόσο, αυτό το σημαδιακό «3 του Σεπτέμβρη», το έκανε αγαπημένο για τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, και ουσιαστικά τον ύμνο του. Το ερμήνευσαν ο Αντώνης Καλογιάννης και η Αλκηστις Πρωτοψάλτη, και «έπαιζε» σε όλες τις προεκλογικές συγκεντρώσεις, μαζί με το προγενέστερο (γράφτηκε το 1973) του ΠΑΣΟΚ «Καλημέρα, ήλιε, καλημέρα» του Μάνου Λοΐζου, σε στίχους του ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου.
Τα «κάρμινα μπουράνα» ήταν μεταγενέστερα – μπήκαν στη ζωή του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1985, χωρίς όμως ποτέ να εκτοπίσουν τα δύο αυτά τραγούδια που προανέφερα, και τα οποία αγαπήθηκαν τόσο από τους πασόκους….
Μέτρα κατόπιν… αφαίμαξης
«Πανηγυρίζω» κι εγώ, μαζί με τα φερέφωνα της κυβερνητικής προπαγάνδας, διότι επιτέλους η κυβέρνηση, λέει, αποφάσισε να πιάσει τον ταύρο της ακρίβειας από τα κέρατα, και να τον φέρει βόλτα. «Πανηγυρίζω», τρόπος του λέγειν δηλαδή. Για να μη βρίσω. Διότι οι άνθρωποι μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μούτρα μας. Ανακοίνωσε ο αρμόδιος υπουργός Τάκης Θεοδωρικάκος ότι ενόψει ΔΕΘ θα έρθει σε συνεννόηση με τους εμπόρους και τους βιομηχάνους τροφίμων κ.λπ. ώστε να παγώσουν οι τιμές σε 1.000 προϊόντα, που βρίσκονται στα ράφια των σουπερμάρκετ. Τέλεια. Αλλά γιατί δεν έκανε το ίδιο η κυβέρνηση και ο φίλτατος Θεοδωρικάκος, πριν από τρεις, έξι ή εννιά μήνες; Πριν από έναν χρόνο;
Γιατί αφέθηκαν οι τιμές να πάρουν τον ανήφορο, και τώρα να μην κατεβαίνουν με τίποτε, με αποτέλεσμα να απαιτείται η δική του παρέμβαση για να παγώσουν «ενόψει ΔΕΘ»; Τι ήταν αυτό που την απέτρεπε να το κάνει, με αποτέλεσμα να λεηλατούνται επί καθημερινής βάσεως τα γλίσχρα εισοδήματα των μικρομεσαίων, των χαμηλόμισθων και των συνταξιούχων;
Να, κάτι τέτοια βλέπει ο κόσμος και τους γυρνάει την πλάτη, και μετά παραπονιούνται…
Τροχονόμοι στην ακρίβεια
Δυόμισι χρόνια τώρα, διαπιστωμένα, και παρά τις διαμαρτυρίες των πολιτών, κάνουν τους τροχονόμους στην ακρίβεια. Δυόμισι χρόνια τώρα, αναστενάζει ο κόσμος, και αυτοί σφυρίζουν δημοτικούς σκοπούς του βουνού και του λόγγου (μια άλλη εκδοχή του «σφυρίζουν κλέφτικα»). Δυόμισι χρόνια, και χωρίς μία (αριθμός 1) παρέμβαση, έστω για τα μάτια του κόσμου.
Και ανακοινώνουν τώρα, τέσσερις ημέρες πριν από τις εξαγγελίες του «πακέτου Θεσσαλονίκης», ότι θα επιχειρήσουν κάτι σημαντικό για την ακρίβεια, «ενόψει ΔΕΘ».
Μα αν είναι έτσι παιδιά, να κάνουμε ΔΕΘ κάθε 15 μέρες ώστε να έχετε κίνητρο να διατηρούνται σταθερές οι τιμές στα ράφια των σουπερμάρκετ.
Μήπως και πάρει μια ανάσα ο κόσμος.
Τα πυρά της Ζωής…
Η πρόεδρος (μπλα… μπλα… μπλα…) Ζωή, πήρε χθες σειρά στο βρισίδι κατά Τσίπρα, συμμετέχοντας εκούσα – άκουσα και αυτή, στην προσπάθεια του Μεγάρου Μαξίμου να στήσουν στα πόδια του τον πρώην πρωθυπουργό, για να έχει να παλεύει με ένα φάντασμα ο πρόεδρος Κυριάκος, όταν με το καλό έχουμε εκλογές.
Η πρόεδρος (μπλα… μπλα… κ.λπ.) Ζωή, φιλοξενήθηκε το πρωί στον Σκάι, και άφησε την «αγάπη» της για τον Τσίπρα να ξεχειλίσει. Και για τον Τσίπρα, και για το «Λαγούμι» που προετοιμάζει («Λαγούμι» έχει βαφτίσει το τσιπρόκομμα η πρόεδρος).
Αφού λοιπόν μας εξήγησε τι εννοεί κατηγορώντας τον πρόεδρο Αλέξη ότι επιστρέφει για τα «φράγκα της εξουσίας» (όπως είπε «έχουν την έννοια της συνδιαλλαγής, της συναλλαγής και της διαπλοκής στην οποία επιδόθηκε ως πρωθυπουργός»), στη συνέχεια, τον πλάκωσε στις «γρήγορες». Τις πολύ «γρήγορες» όμως:
«Είναι 26 μήνες βουλευτής άφωνος εντελώς, δεν έχει πάρει τον λόγο μισή φορά στη Βουλή, εισπράττει βουλευτική αποζημίωση ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που απεργάζεται νέο κόμμα, αλλά εγώ δεν πιστεύω ότι θα το κάνει. Η ουσία είναι ότι ένας ενεργός βουλευτής που είναι βωβός στη Βουλή, ενώ υπάρχουν τόσα φλέγοντα ζητήματα και δίνει συνεντεύξεις ότι του λείπει η ενεργός πολιτική, στην αλήθεια αυτό που εννοεί είναι ότι τον ενδιαφέρουν τα φράγκα της εξουσίας. Είναι προφανές ότι δεν του φτάνει η βουλευτική αποζημίωση την οποία παίρνει αχρεωστήτως γιατί στη Βουλή δεν έχει καμία δραστηριότητα».
Χείμαρρος. Φουσκωμένος, τον χειμώνα…
…και η σιωπή του Αλέξη
Στις απορίες των δημοσιογράφων, που είχαν και έναν ρόλο παραινετικό, ότι δεν μπορεί να μιλάει τόσο απροκάλυπτα για «φράγκα» και τέτοια, το στόμα της, αντί να περιοριστεί, έβγαλε φίδια! Ως άλλη Μέδουσα, η πρόεδρος (μπλα… μπλα… μπλα…) Ζωή, αναρωτήθηκε, «θέλετε να μου πείτε ότι ο Αρτεμίου με τα Panama Papers μπαινόβγαινε στο Μαξίμου για να δίνει συμβουλές κοινωνικής πολιτικής ή ότι το σκάνδαλο Πετσίτη ήταν σκάνδαλο κοινωνικής πολιτικής;».
Ο πρόεδρος Αλέξης, τώρα, ο οποίος όλα αυτά τα ακούει ή τα διαβάζει, τι άλλο περιμένει να του πει η πρόεδρος Ζωή για να αντιδράσει; Σε λίγο θα υποστηρίξει με κάθε σοβαρότητα ότι τον έχει δει με γόβες νύχτα, να κόβει βόλτες στη Λεωφόρο Συγγρού…
Πώς τα ανέχεται λοιπόν όλα αυτά; Εκτός, αν η άλλη τον «κρατάει» από κάπου, εκείνος το γνωρίζει, και δεν την κοντράρει για ευνόητους λόγους. Διαφορετικά, είναι έως και παράξενη η στάση που τηρεί, απέναντι στις έως και συκοφαντικές αναφορές της προέδρου (μπλα… μπλα… κ. λπ.) Ζωής.
