Πρώτα, ενημέρωσε τα σόσιαλ μίντια ότι υπερασπίστηκε «τις αρχές και τις αξίες της Πατρίδας μας» φροντίζοντας να μην πάρει άσυλο «ο λαθρομετανάστης που προσέβαλε τους Εύζωνες» εφόσον προσφύγει κατά της απόρριψης του αιτήματός του. Μετά, βγήκε στο γυαλί για να εξηγήσει πως «υπάρχουν άνθρωποι που δεν έρχονται ως κατατρεγμένοι, αλλά με νοοτροπία κακομαθημένων». Γι’ αυτό εκείνος, ως υπουργός Μετανάστευσης, δεν θα τους υποδεχθεί «με λουλούδια». Χθες, έκανε και μια επιτόπια αυτοψία στην Αμυγδαλέζα – εκεί όπου θα κρατούνται όσοι θα απελαθούν – και ξαναβρέθηκε σε τηλεπλατό. Σήμερα, θα επισκεφθεί τη δομή της Σάμου επειδή έχει αποφασίσει να τις επιθεωρήσει όλες, σε κάθε γωνιά της επικράτειας. Το επικοινωνιακό Blitzkrieg του Θάνου Πλεύρη λειτουργεί σαν διαφημιστική καμπάνια για το νομοσχέδιο που έχει καταθέσει το υπουργείο του στη Βουλή κι αναμένεται να ψηφιστεί στις αρχές Σεπτεμβρίου. Με τις ρυθμίσεις που αυτό περιλαμβάνει – σαν την ποινικοποίηση της παράνομης μετανάστευσης ή την κατάργηση ευνοϊκών διατάξεων νομιμοποίησης μεταναστών που αποδεικνύουν τουλάχιστον 7ετή διαμονή στη χώρα – ο ίδιος διαλαλεί πως η κυβέρνηση προασπίζει «το δικαίωμα των ελλήνων πολιτών να μη βλέπουν ανεξέλεγκτες ροές στα σύνορα».
Πραγματισμός
Εντάξει, αν ήταν απόλυτα ειλικρινής μπροστά στην κάμερα, θα παραδεχόταν και πως έτσι η ΝΔ φυλάει τα νώτα της από τα κομματίδια στα δεξιά της, που μιλάνε στους πούρους εθνικοπατριώτες ψηφοφόρους για τον κίνδυνο της αλλοίωσης του ελληνικού πληθυσμού. Ρεαλιστές της πολιτικής ανάλυσης λένε ότι πήρε το υπουργικό γραφείο στο κτίριο του Κεράνη γιατί η κυβέρνηση έχει πιάσει το πνεύμα της εποχής στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Η Ευρώπη σκληραίνει τη στάση της στο Μεταναστευτικό, εξηγούν. Βέβαια, ακόμη κι η γυναίκα στην οποία χρεώνεται αυτή η στροφή, η Μελόνι, έχει προσέξει περισσότερο από τους εγχώριους ομοϊδεάτες της να δείχνει ένα μίνιμουμ πραγματισμού. Για παράδειγμα: τον Ιούνιο ανακοίνωσε ότι θα δώσει σχεδόν μισό εκατομμύριο βίζες σε ξένους για να εργαστούν στην Ιταλία μεταξύ 2026-2028 (μεταξύ 2023-2025 έδωσε πάνω από 450.000). Αναγνωρίζει, δηλαδή, ότι η ήπειρος έχει ανάγκη από εργατικά χέρια για τις δουλειές που οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν – ή δεν μπορούν πια – να κάνουν. Και λανσάρει μια εξαγγελία κάπως αντιφατική με την αντιμεταναστευτική ρητορική της σαν πολιτική μείωσης της παράνομης μετανάστευσης (που λύνει ταυτόχρονα πρακτικά προβλήματα της αγοράς εργασίας). Εδώ, πάλι, ακούγονται μόνο κορόνες για τα «προνόμια» των μεταναστών που κόβονται προκειμένου να προστατευτεί η τσέπη των ελλήνων φορολογουμένων.
