Το δε παράδοξο, πως η κυβέρνησή του υπόσχεται να τερματίσει την εμπλοκή των ΗΠΑ σε οποιονδήποτε πόλεμο αλλά επέλεξε να στήσει ένα φαντασμαγορικό σόου προκειμένου να διαλαλήσει τη στρατιωτική τους ισχύ εξηγείται μάλλον εύκολα από την τάση του να πολιτεύεται σαν να παίζει σε ριάλιτι. Ωστόσο, το δέος και η ζήλια που ένιωθε από την πρώτη φορά που βρέθηκε στους εορτασμούς για την Ημέρα της Βαστίλλης, στις αρχές της προηγούμενης θητείας του, δεν φτάνουν για να ερμηνεύσουν την ανάγκη του για μια παράτα έξω από τα αμερικάνικα ειωθότα των τελευταίων δεκαετιών. Εξάλλου, είχε φροντίσει να προειδοποιήσει όσους σκόπευαν να διαμαρτυρηθούν κατά της παρέλασής του (και γενικώς εναντίον του στυλ διακυβέρνησής του) ότι «θα έρθουν αντιμέτωποι με πολύ μεγάλες δυνάμεις». Η χορογραφία της εκδήλωσης υπηρέτησε πιστά τη βασική ιδέα πίσω από τον σχεδιασμό της: την προβολή της εξουσίας του. Μιας εξουσίας που δοκιμάζει σχεδόν με κάθε της απόφαση τα όρια που της θέτει το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών, αποσκοπώντας στην κατάργησή τους. Η χρήση του στρατού ως εργαλείου διαφήμισης του Τραμπ – παρότι το θέαμα δεν ήταν τόσο εντυπωσιακό όσο εκείνο που παρουσιάζουν κάθε 14η Ιουλίου οι Γάλλοι – υπογράμμισε τη ροπή του προς τον αυταρχισμό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή