Σας πονάνε τα μάτια σας. Το κεφάλι. Η ψυχή σας. Τα αφτιά σας. Η ύπαρξή σας γενικά. Δεν ξέρετε από πού να πιαστείτε. Ψάχνετε μια σανίδα σωτηρίας. Σανίδες δεν υπάρχουν. Υπάρχουν όμως τούβλα. Πάρτε ένα τούβλο και βουλιάξτε μαζί του. Οχι κανονικό για να βουλιάξετε στον πάτο της θάλασσας. Αλλά ένα βιβλίο ρώσου συγγραφέα για να βουλιάξετε σε ένα άλλο σύμπαν. Οταν πήρα ένα δίμηνο διάλειμμα από τα κοινωνικά δίκτυα, πήρα και βιβλίο 1.590 σελίδων στην παραλία όπου έκανα κατασκήνωση. Είχα μπουχτίσει από τα πάντα. Το είδα επίσης σαν στοίχημα: να διαβάσω κάτι «καλό» και μεγάλο, να μείνω συγκεντρωμένος σε ένα κείμενο επικών διαστάσεων και να δω κάτι διαφορετικό, κάτι που θα με κάνει να βυθιστώ στις σελίδες, να αφήσω τις λέξεις να με τυλίξουν και να ζήσω μέσα του. Πέτυχε, γιατί το έφερα βόλτα και το τελείωσα. Ηταν οι «Ιστορίες από την Κολυμά» του Βαρλάμ Σαλάμοφ (Αγρα, 2022, μτφρ. Ελένη Μπακοπούλου), μια δαιδαλώδης συλλογή διηγημάτων, όπου εξιστορείται κάθε πιθανή πτυχή για τα δεκαεπτά χρόνια που πέρασε ο συγγραφέας στο σκληρότερο από τα σταλινικά γκουλάγκ της Σιβηρίας, αυτό της Κολυμά, στα ορυχεία χρυσού αρχικά.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
