«Οταν πρωτοάρχισα να τρέχω στο λύκειο, ο προπονητής μου με έβαζε να τοποθετώ τα χέρια μου στο κεφάλι μου και να στέκομαι όρθιος κατά τη διάρκεια τω διαλειμμάτων μου από τα έντονα κομμάτια στο στίβο» θυμάται ο αθλητικός επιστήμονας Ρος Τάκερ. «Αυτό που ήθελα εγώ ήταν να σκύψω μπροστά και να βάλω τα χέρια μου στα γόνατά μου. Θυμάμαι ότι το έκανα και αμέσως ένιωθα πολύ χειρότερα από όταν ήμουν σκυμμένος».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ