Από τον Νίκο Ανδρουλάκη στον Κωνσταντίνο Φλώρο και στον Κωστή Χατζηδάκη αρκεί μια δρασκελιά σκέψη. Τι κοινό έχουν αυτοί οι τρεις «στόχοι» παρακολούθησης; Κανένα. Ποιο συνεκτικό σχέδιο θα δικαιολογούσε την παρακολούθηση και των τριών με σκοπό τον πολιτικό εκβιασμό (θέση της μείζονος και της ελάσσονος αντιπολίτευσης); Κανένα. Με βάση όσα στοιχεία έχουν δει το φως της δημοσιότητας, προέκυψε κάποιο αποτέλεσμα από την παρακολούθησή τους που θα μπορούσε να αποτελέσει υλικό εκβιασμού; Κανένα. Ποιον λόγο θα είχε συνεπώς ο Πρωθυπουργός να δώσει εντολή να παρακολουθούνται οι παραπάνω, όπως ισχυρίζεται η αντιπολίτευση; Κανένα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ