Η εξέγερση των γυναικών στο Ιράν μπορεί να έχει ήδη αποφέρει δεκάδες νεκρούς και να κλυδωνίζει το καθεστώς των μουλάδων, αλλά στον δυτικό κόσμο η ιδεοληψία διαφόρων ήδη εκφράζεται σχετικιστικά από διάφορες ιδεολογικές σέχτες τού, κατά τα άλλα, μετώπου των δικαιωμάτων.

Ενας απ’ αυτούς τους σχετικισμούς υποτίθεται φιλελεύθερος (μάλλον φιλελέφτ) ήδη έχει βάλει στη ζυγαριά τη μαντίλα και οδηγεί σε ανησυχίες, μήπως και επιβληθεί υποχρεωτικά η αποκλειστική απαγόρευσή της σε περίπτωση που η επανάσταση επιβληθεί.

Ενας άλλος σχετικισμός τιμά τις ιρανές επαναστάτριες επειδή, δήθεν, η αμφισβήτηση απ’ αυτές της μαντίλας είναι ένα χτύπημα κατά της πατριαρχίας. Απίστευτες διαστρεβλώσεις.

Οι Ιρανές δεν έχουν καμία σχέση με τις φεμινίστριες των ταυτοτήτων: αγωνίζονται να διώξουν κάτι παραπάνω από μια ενδυμασία με συμβολικό νόημα: έναν καθεστωτικό αυταρχισμό, που τους επιβλήθηκε ως θρησκευτική υποχρέωση. Οι Ιρανές δεν είναι δικαιωματίστριες. Είναι επαναστάτριες κατά ενός καθεστώτος, υπέρ της δημοκρατίας – κι οι άντρες είναι στο πλάι τους και μπροστά. Αν καταφέρουν οτιδήποτε, θα έχουν μετά χρόνο και για την πατριαρχία και τον φιλελευθερισμό – αν και χρειάζονται πολλές δεκαετίες ελευθερίας για να αποκτήσουν παρωπίδες.