Από τη γραφικότητα στην παρέκβαση

Μια σειρά από γεγονότα έχουν συμβάλει στην εκτράχυνση του πολιτικού κλίματος από την αρχή της χρονιάς. Το πολλοστό κύμα της πανδημίας και η επακόλουθη κόπωση. Η όχι απρόσμενη μεν, ιδιαίτερα σφοδρή δε, κακοκαιρία και η ομολογημένη και από την ίδια την κυβέρνηση ανεπαρκής ανταπόκριση του κρατικού μηχανισμού. Η υπόγεια ακόμα, αλλά σαφής στην κοινωνία, ανατάραξη των υδάτων και των κομματικών συσχετισμών από τη σφήνα του ΠΑΣΟΚ μετά την εκλογή του νέου αρχηγού του. Η σκλήρυνση και «κομματικοποίηση» της κυβερνώσας παράταξης, με κυριότερα πρόσφατα παραδείγματα την πέρα από το όριο επικοινωνιακή «εκμετάλλευση» των νέων εξοπλισμών και την αγνόηση από τον Πρωθυπουργό των εκτός παράταξής του στελεχών που δικαιώθηκαν στην «υπόθεση Novartis». Αν προστεθεί η δικαιολογημένη νευρικότητα λόγω των δυσοίωνων γεωπολιτικών εξελίξεων, το κλίμα είναι αντικειμενικά βαρύ. Και γι’ αυτό όλες οι υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις θα έπρεπε να μεριμνούν να μη φορτιστεί κι άλλο στο θεσμικό-κοινοβουλευτικό επίπεδο.