Η πανδημία ένωσε για πάντα δύο έννοιες που μέχρι πριν από ένα χρόνο κανείς δεν φανταζόταν να καταλήξουν σε «γάμο». Και όπως συμβαίνει με τους γάμους, δεν είναι όλοι επιτυχημένοι γάμοι.  Επειτα, λοιπόν, από δώδεκα μήνες υγειονομικής κρίσης το αναγκαστικό καθεστώς της απασχόλησης ενός εργαζομένου από τον χώρο της οικίας μετεξελίσσεται σε μόνιμο. Το προσωρινό μέτρο ήρθε για να μείνει και πλέον παίρνει τον δρόμο για θεσμική θωράκιση προκειμένου η τεχνολογία και τα εργασιακά δικαιώματα να «παντρευτούν» με ένα «σύμφωνο συμβίωσης». Χρειάζεται να ξεκαθαρίσει το τοπίο σε κύρια ζητήματα: το δικαίωμα του εργαζομένου στην προαιρετική τηλεργασία και ο τρόπος εφαρμογής. Η επιλογή είναι ζήτημα που ακουμπά το λεπτό κομμάτι της ψυχικής υγείας, καθώς σημαντικό κομμάτι των εργαζομένων δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στη ζωή της τηλεργασίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ