Τα κυβερνητικά στελέχη και η επιστημονική κοινότητα το επαναλαμβάνουν σχεδόν μονότονα: Για να αποδώσουν τα μέτρα κατά της διασποράς του κορωνοϊού και να αποσυμπιεστεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας, θα πρέπει όλοι μας να τα τηρήσουμε ευλαβικά. Ισως οι εκκλήσεις τους δεν ακούγονται πια με την ίδια προσοχή. Η κόπωση, ύστερα από τόσους μήνες συμβίωσης με έναν αόρατο εχθρό, είναι δικαιολογημένη. Ομως ο μοναδικός τρόπος να αποτρέψουμε μια νέα επίθεσή του – μέχρι τουλάχιστον να κυκλοφορήσουν τα εμβόλια και να κατορθώσουμε να τον νικήσουμε – είναι να ακολουθήσουμε κατά γράμμα τους περιοριστικούς κανόνες.

Οχι γιατί υπάρχει μόνο η ατομική ευθύνη, όπως λέει η αντιπολίτευση όταν καταγγέλλει την κυβέρνηση για αποποίηση της κυβερνητικής στα πλαίσια μιας στείρας πολιτικής αντιπαράθεσης. Αλλά επειδή η εμπειρία του πρώτου κύματος της πανδημίας έχει αποδείξει ότι πράγματι το ισχυρότερο όπλο απέναντι στην Covid-19 το κρατάνε στα χέρια τους οι πολίτες.

Αν κάτι μας έμαθε η πρώτη καραντίνα, αυτό είναι πως έχουμε τη δύναμη να ξεπεράσουμε τον κακό μας εθνικό εαυτό, εκείνον που και οι ίδιοι αναγνωρίζουμε ότι δυσκολεύεται να πειθαρχήσει στις επιταγές της πολιτείας. Η αυτοπειθαρχία των Ελλήνων την άνοιξη ήταν η βασική αιτία που η χώρα κατόρθωσε να πανηγυρίζει μετά την αποτελεσματική αντιμετώπιση του ιού. Κανένας πολιτικός εξάλλου, ασχέτως κομματικής τοποθέτησης, δεν διαφωνεί με τη συμβολή των πολιτών στη μάχη κατά της πανδημίας.

Η αυτοπειθαρχία μας, επομένως, μπορεί να κρίνει και την έκβαση του δεύτερου κύματος. Τηρώντας τα μέτρα σώζουμε ζωές συμπολιτών μας. Και παίζουμε τον ρόλο που μας αναλογεί στη διάσωση της εθνικής οικονομίας. Η λήξη του λοκντάουν στις 30 Νοεμβρίου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από εμάς. Γιατί, παραφράζοντας ελαφρώς το σύνθημα των πρόσφατων αμερικανικών εκλογών, κάθε πολίτης μετράει.