Μετά τη συνταξιοδότησή του που αποτυπώθηκε στη συγκινητική τελετή απόσυρσης της φανέλας με το Νο 4 (στις 11 Οκτωβρίου 2009 απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας) ο Αλβέρτης ο οποίος είχε ενταχθεί στον Παναθηναϊκό εκ μεταγραφής από τη Γλυφάδα, το 1990, δεν έφυγε ποτέ από τις πράσινες επάλξεις, αν και αυτό κόντεψε να συμβεί τον Σεπτέμβριο του 2011 και την περασμένη εβδομάδα.
Ο Διαμαντίδης παρουσίασε το «κύκνειο άσμα» του στις 30 Μαΐου του 2016 στο ΟΑΚΑ, στο θρίλερ του τέταρτου τελικού με τις δυο παρατάσεις και το buzzer beater τρίποντο του Βασίλη Σπανούλη (Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός 81-82) και έκτοτε αποστασιοποιήθηκε από την κεντρική σκηνή του μπάσκετ.
Είδε και τη δική του φανέλα με το Νο 13 να ανεβαίνει στον ουρανό του ΟΑΚΑ στις 17 Σεπτεμβρίου του 2016 (επίσης πριν από τον αγώνα με την ΤΣΣΚΑ στο Τουρνουά «Diamonds are forever») και έκτοτε εμφανιζόταν αραιά και πού σε αγώνες της Ευρωλίγκας.
Στις αρχές Απριλίου του 2019, ο Ρικ Πιτίνο ο οποίος δεν τον γνώριζε, αλλά έμαθε περί τίνος πρόκειται, τον συνάντησε και τον προκάλεσε να βρίσκεται κοντά στην ομάδα σε ρόλο εμψυχωτή ενόψει των αγώνων των πλέι οφς με τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Ο Διαμαντίδης είπε «όχι», άλλωστε μετά την αποχώρηση του δήλωνε πολύ απασχολημένος. Τι έκανε; Εκτός από την εμπλοκή του, μαζί με τον Θοδωρή Παπαλουκά, στην ακαδημία Εurohoops, παίζει μπιτς βόλεϊ και κυρίως, όπως δηλώνει ο ίδιος, «είμαι μπαμπάς και πηγαινοέρχομαι στους παιδικούς σταθμούς και στα νηπιαγωγεία»!
