Μία ήττα από τον Ολυμπιακό, μία ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό, μία νίκη στις καθυστερήσεις απέναντι στον ΟΦΗ στην Τούμπα. Ο ΠΑΟΚ συνεχίζει στα πλέι οφ ακριβώς από εκεί όπου σταμάτησε στην κανονική διάρκεια. Μια ομάδα που… αγκομαχεί, που δυσκολεύεται ακόμα και στα βασικά, που προσπαθεί να βρει έναν εαυτό ο οποίος χάθηκε πέρυσι το καλοκαίρι. Ακριβώς τη στιγμή που ο Ραζβάν Λουτσέσκου την εγκατέλειπε για τα πετροδόλαρα των Αράβων.
Ο Αμπελ Φερέιρα σίγουρα είναι ένας προπονητής που έχει μεγάλη φιλοδοξία για να διακριθεί στον χώρο. Για να τα καταφέρει στην Ελλάδα πρέπει να ξεκινήσει από το Α πριν πάει στο Ω. Ο Πορτογάλος προσπάθησε σε όλη τη σεζόν να περάσει μια διαφορετική φιλοσοφία σε αυτό που ο ΠΑΟΚ πρέσβευε πέρυσι. Τι ήταν αυτό; Πως η επίθεση μπορεί να κόβει εισιτήρια, αλλά η άμυνα χαρίζει σιγουριά, αυτοπεποίθηση, αίσθηση νικητή και εν τέλει τίτλους. Ο Λουτσέσκου το είχε αντιληφθεί από την πρώτη στιγμή. Ο Φερέιρα θέλησε να αλλάξει έναν ΠΑΟΚ που ήταν… έτοιμος. Πήγε να το κάνει σκληρά. Απότομα. Βάναυσα. Και μετά το πρωτάθλημα, κινδυνεύει να χάσει και τη δεύτερη θέση.
Στη μάχη ΠΑΟΚ – ΑΕΚ θα βγει νικητής εκείνος που θα κοιτάξει πρώτα πώς θα διασφαλίσει το μηδέν στην άμυνά του. Σε μια κούρσα… 100 μέτρων, όπως είναι τα πλέι οφ, κανείς δεν θα δώσει πια σημασία στο πώς θα το κάνεις. Αλλά στο αν θα το κάνεις. Κανείς δεν θα σε κατηγορήσει αν κερδίσεις μισό – μηδέν. Διότι το μισό – μηδέν ίσως σε στείλει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ σε λίγους μήνες.
Ο ΠΑΟΚ μοιάζει να ψάχνει κάτι από το πρόσφατο παρελθόν του, αντί να δει πώς θα φτιάξει το παρόν του. Κι όσο περισσότερο το ψάχνει, τόσο περισσότερο μπερδεύεται και πνίγεται σε μια κουταλιά νερό. Το χειρότερο για εκείνον είναι πως μοιάζει με ομάδα που το περσινό πρωτάθλημα αντί να τη στείλει ένα βήμα μπροστά, τη γύρισε δύο βήματα πίσω. Και τον αναγκάζει να σκέφτεται πώς θα χτίσει πάλι απ’ την αρχή.
