«Φτύσε με για να μη με ματιάσεις» λέμε καμιά φορά, αλλά εδώ μιλάμε για άλλο φτύσιμο, που κι αυτό εάν δεν ποινικοποιείται πλέον, σίγουρα απαγορεύεται και πάντως δεν ενδείκνυται!
Είναι συχνή η εικόνα των ποδοσφαιριστών που από την υπερπροσπάθεια και το τρεχαλητό πάνω κάτω, για να μην καταπιούν το σάλιο τους το αφήνουν να εκκρίνεται στον χλοοτάπητα. Ασφαλώς τέτοια στιγμιότυπα που συχνά τα πιάνουν οι… αδιάκριτες κάμερες δεν είναι πολύ καθώς πρέπει και δεν δηλώνουν κιόλας αστική ευγένεια, αλλά συμβαίνουν…
Παρεμπιπτόντως – και με το συμπάθιο για την αγοραία φρασεολογία – μια… ροχάλα που μάλιστα μεταδόθηκε σε εθνικό δίκτυο έχει σημαδέψει ανεξίτηλα το ελληνικό ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι…
Η σκηνή εκτυλίχθηκε το βράδυ της 16ης Μαρτίου του 1977 στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας, όπου στο 82ο λεπτό ο Μίμης Παπαϊωάννου πήρε τη σκυτάλη από τον Θωμά Μαύρο και με κεφαλιά από τη σέντρα του Τάσου Κωνσταντίνου πέτυχε το τρίτο γκολ της ΑΕΚ εναντίον της Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς παραπέμποντας την υπόθεση της πρόκρισης στην παράταση.
Με το που σκοράρει λοιπόν ο τότε 35χρονος άσος φτύνει καταγής και το κοντινό πλάνο της τηλεόρασης παραμένει ακόμη και σήμερα αλησμόνητο!
Τώρα όμως, στην εποχή του Covid-19 τα κάθε λογής φτυσίματα των ποδοσφαιριστών απαγορεύονται, όπως επίσης οι χειραψίες, τα high five, ακόμη και οι εκδηλώσεις ιπποτισμού και αβροφροσύνης στο πλαίσιο των οποίων οι παίκτες τείνουν τα χέρια τους σε αντιπάλους που πέφτουν στον αγωνιστικό χώρο.
Μια τέτοια σκηνή εκτυλίχθηκε πριν από δυο μήνες στον αγώνα του τουρκικού πρωταθλήματος μπάσκετ Φενέρμπαχτσε – Τόφας Μπούρσα όταν ο δόλιος ο πρώην παίκτης του Προμηθέα Πατρών και του Παναθηναϊκού, Ράιον Μπράουν πήγε να βοηθήσει τον Νάντο ντε Κολό να σηκωθεί και άκουσε τα σχολιανά του!
Αυτοί που θα μαρτυρήσουν πάντως είναι οι ποδοσφαιριστές στην Κίνα, όπου το φτύσιμο αποτελεί συνήθεια και μέρος της… κουλτούρας τους. Μάλιστα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 όλο το Πεκίνο ήταν γεμάτο από πινακίδες που έγραφαν στα κινέζικα και στα αγγλικά «απαγορεύεται το πτύειν»!
