Συμπληρώνονται πενήντα δύο έτη από τον θρυλικό Μάη του 1968 και ποτέ άλλοτε δεν έδειχνε τόσο μπαγιάτικος όσο το πρώτο εξάμηνο του 2020. Θα έλεγε κανείς ότι πάσχει από πρόωρη γήρανση – μια διαδικασία που επιταχύνεται καθώς περνούν, όχι πια τα χρόνια και οι μήνες, αλλά οι βδομάδες, οι μέρες και οι ώρες. Ακόμη και το πλέον προχωρημένο από τα συνθήματά του – «Η φαντασία στην εξουσία» -, εκείνο που επικύρωνε κατά τρόπο αδιαμφισβήτητο την εσαεί αγεφύρωτη σχέση της ουτοπίας με την πραγματικότητα, προκαλεί σήμερα την ίδια αλγεινή εντύπωση με έναν ηλικιωμένο που νεανίζει· κάποιους μπορεί να τους διασκεδάζει, μα κανέναν δεν ξεγελάει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή