Η πανδημία που βιώνουμε με την εξάπλωση του θανατηφόρου ιού Covid-19 είναι μία ακόμα απάντηση στη δοξασία – ίσως και την αλαζονεία – του ανθρώπου ότι με την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας θα «δαμάσει» οτιδήποτε απειλεί την ύπαρξή του στον σύγχρονο αυτό κόσμο καταφέρνοντας να ζει μακριά από τις επιταγές της φύσης. Της φύσης, που έχει τους δικούς της νόμους και τις «βαλβίδες εκτόνωσης» για να διατηρεί τις πληθυσμιακές ισορροπίες. Το έκανε παλιότερα με μολυσματικές ασθένειες που έμειναν στην Ιστορία, καθώς αφάνισαν μέρος του πληθυσμού του πλανήτη. Οταν η ιατρική τις ήλεγξε με τα αντιβιοτικά και ο κόσμος έφτασε να ζει με ευδαιμονία και υπερκατανάλωση των αγαθών, είδε απέναντί του τα «νέα υπερόπλα» να τον απειλούν. Τα καρδιαγγειακά νοσήματα, τον καρκίνο, την αύξηση των ατυχημάτων και πρόσφατα ιώσεις σοβαρής μορφής όπως του AIDS, του Ebola, του SARS και του H1N1.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ