Είμαι αισιόδοξη για την εξέλιξη της Covid-19 («θα περάσει κι αυτό»), αλλά φοβάμαι ότι μόλις απομακρυνθεί ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία -στην πραγματικότητα για την «ατομική» υγεία- θα επιστρέψουμε στον γνώριμο τρόπο ζωής και σκέψης που προκαλεί οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις. Business as usual. Η εμπειρία του AIDS, αν και δεν ήταν η πρώτη επιδημία χωρίς σύνορα, απέδειξε το ήδη αυτονόητο: ο κόσμος είναι ένα χωριό. Γίναμε μάρτυρες διηπειρωτικής μετάδοσης, την οποία, στην αρχή, πολλοί θεωρούσαν «φυσική» απόκριση στην ανεξέλεγκτη δημογραφική ανάπτυξη του Τρίτου Κόσμου. Ορίστε! Να πώς λύνεται το πρόβλημα του υπερπληθυσμού! Αλλά βεβαίως, όποια μάστιγα πλήξει την Αϊτή, την Αφρική ή την Άπω Ανατολή, θα πλήξει, λίγο πολύ, ολόκληρο τον πλανήτη. Πιθανότερα «πολύ», παρά «λίγο».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή