Πόσο μακριά από την πραγματικότητα είναι τα λόγια του Πεπ Γκουαρντιόλα και του Νούνο Εσπίριτο Σάντο για τη συνέχεια του ποδοσφαίρου εν μέσω της έξαρσης του κορωνοϊού; Καθόλου, είναι η απάντηση. Δύο από τους καλύτερους προπονητές του κορυφαίου πρωταθλήματος στον κόσμο βγήκαν και μίλησαν χωρίς περιστροφές. Τι είπαν; Διακοπή των αγώνων και όχι αγώνες χωρίς κόσμο.
Οπως ακριβώς συμβαίνει από το μεσημέρι της Τρίτης στην Ιταλία, η οποία έχει πληγεί σε μεγαλύτερο βαθμό από κάθε άλλη χώρα και αποφάσισε να «κατεβάσει ρολά» και να μη διεξάγει καθόλου αγώνες μέχρι νεωτέρας. Πότε θα αρθεί το μέτρο; Κανείς δεν ξέρει. Αλλά εδώ μιλάμε για θέμα υγείας από τη μία και από την άλλη για ένα άθλημα που είναι το «όπιο του λαού». Αρα χωρίς λαό, τι ποδόσφαιρο έχεις; Και τι ποδόσφαιρο αξίζει να βλέπεις;
Η εικόνα με τα άδεια γήπεδα μεσοβδόμαδα σε Βαλένθια, Παρίσι και όχι μόνο, είναι θλιβερή. Είναι προτιμότερο να μην έχεις αγώνες από το να έχεις «άδειους» αγώνες. Τίποτα δεν συγκρίνεται με ένα γεμάτο γήπεδο, μια ιαχή σε κάποιο γκολ, με τις εικόνες στις εξέδρες και τους παίκτες να αφιερώνουν εκεί σπουδαίες νίκες. Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την εικόνα του περσινού τελικού του Champions League, όταν παίκτες και οπαδοί της Λίβερπουλ τραγουδούσαν σαν ένα το «You ‘ll never walk alone».
Ο κορωνοϊός αποτελεί μια κατάσταση η οποία πληγώνει αυτή τη στιγμή εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον πλανήτη. Πληγώνει και το ποδόσφαιρο με τον χειρότερο τρόπο. Με την απουσία απ’ αυτό του κόσμου. Είναι αντιληπτό πως υπάρχουν στη μέση χορηγοί και οικονομικά συμφέροντα, σίγουρα υπάρχει πρόβλημα και με το καλεντάρι, ελέω και του EURO, αλλά ποιος θέλει να βλέπει ένα ποδόσφαιρο που θα ακούγονται οι φωνές των προπονητών, τα χτυπήματα της μπάλας, ο ήχος από τα δίχτυα και όχι μια εξέδρα που θα παραληρεί ή και θα γκρινιάζει;
