Η κυβέρνηση έλαβε μια απόφαση για την προστασία της δημόσιας υγείας, όπως είναι αυτή της ματαίωσης των καρναβαλικών εκδηλώσεων, με την οποία μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί κανείς. Μπορεί όμως να συμφωνεί ή να διαφωνεί μόνο ως προς την αποτελεσματικότητά της και όχι βέβαια ως προς την τήρησή της. Ακόμη περισσότερο, δεν μπορεί να την παραβιάζει στο όνομα αυτής της διαφωνίας επιδεικνύοντας ένα είδος απείθειας που δεν είναι συμβατό με τα δημοκρατικά ήθη.

Ορισμένοι συμπολίτες μας δυστυχώς έκαναν τέτοιες επιδείξεις παραβλέποντας το δημόσιο συμφέρον. Προκαλεί απορία δε το γεγονός πως η επίδειξη της απείθειας δεν συνδέεται με καμία οικονομική ή κοινωνική διεκδίκηση, αλλά ούτε και με την προάσπιση κάποιου δικαιώματος. Αντίθετα, ήταν μια πράξη κοινωνικής ασυνειδησίας και ανευθυνότητας. Μια πράξη που στράφηκε ευθέως κατά του κοινωνικού συνόλου.

Τέτοιες πράξεις δικαιολογήθηκαν πολλές φορές στο παρελθόν και ειδικά την περίοδο της δεκαετούς κρίσης. Οπως αποδεικνύεται όμως και από τις πολλές προσπάθειες που χρειάστηκαν για να εφαρμοστεί ο αντικαπνιστικός νόμος, οι δικαιολογίες αυτές δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Δεν είναι απέναντι στους άδικους νόμους που συνηθίζει να αντιδρά η κοινωνία μας, αλλά στους νόμους που απλώς δεν της αρέσουν. Κι έτσι φθάσαμε στο σημείο να πειθαρχούν στις αποφάσεις οι καρναβαλιστές της Βενετίας, μιας πόλης με φημισμένες παγκοσμίως εορταστικές εκδηλώσεις, αλλά όχι οι δήθεν ανυπότακτοι καρναβαλιστές της χώρας μας.