Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που από μόνη της προκαλεί ένα ιδιαίτερο συναισθηματικό δέσιμο. Του κόσμου με τους προπονητές και τους ποδοσφαιριστές. Αλλά και εκείνον με τον κόσμο. Διόλου τυχαία ότι ιστορίες «δευτέρας παρουσίας» δεσπόζουν. Αυτή τη στιγμή στο ρόστερ της ομάδας είναι ο Τοροσίδης, ο Αβραάμ και πλέον ο Χασάν. Απαντες στη δεύτερη θητεία τους στο λιμάνι. Ηρθαν, πέτυχαν, δέθηκαν, έφυγαν, επέστρεψαν. Στο πρόσφατο παρελθόν επέστρεψαν ο Γιάγια Τουρέ, ο Κέβιν Μιραλάς, ο Γιάννης Φετφατζίδης. Οπως επιστροφές έχουν προκύψει και στον πάγκο με χαρακτηριστικότερη όλων εκείνη του σπουδαίου Ερνέστο Βαλβέρδε. Πάρα πολλοί ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού γύρισαν στο λιμάνι, έχοντας πια και το δικαίωμα σε μια δεύτερη καριέρα. Ο Κριστιάν Καρεμπέ, ο Φρανσουά Μοντέστο, ο Τσόρι Ντομίνγκες για να μείνουμε στους τωρινούς. Αλλοι τα κατάφεραν και βρήκαν τον ρόλο τους στην ομάδα, άλλοι όχι. Λογικό στο σύγχρονο ποδόσφαιρο των υψηλών απαιτήσεων. Το δέσιμο όμως είναι αυτό που μένει. Και το «συναίσθημα» που κυριαρχεί στο μεγάλο λιμάνι. Μέρος της ίδιας της «κουλτούρας» ενός μεγάλου κλαμπ. Του τρόπου που σκέφτεται και παράγει ποδόσφαιρο.

Vidcast: Αnestea the Podcast με την Ελένη Φουρέιρα
Τελευταία Νέα