Η Βουλγαρία είνε η μόνη χώρα εις την οποίαν οι κάτοικοι είναι υποχρεωμένοι επί ωρισμένον διάστημα να εργάζωνται εις έργα κοινοτικά και εν γένει έργα γενικώτερου δημοσίου ενδιαφέροντος. Κάθε Βούλγαρος ηλικίας από είκοσι έως σαράντα ετών είνε υποχρεωμένος να κάμη την «εργατικήν θητείαν του», να προσφέρη δηλαδή ως «τρουντοβάκ» δωρεάν την εργασίαν του εις το δημόσιον επί οκτώ μήνας. Υποχρέωσιν υπέχουν και αι γυναίκες ηλικίας από δέκα εξ έως τριάντα ετών. Αλλά εδώ το κράτος είνε επιεικέστερον. Ενώ οι άνδρες υποχρεούνται εις οκτάμηνον «εργατικήν υπηρεσίαν» αι γυναίκες υποχρεούνται εις το ήμισυ. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων η οκτάμηνος υποχρεωτική εργασία έχει αποβή διά τους Βουλγάρους, ύστερα από δωδεκαετή σήμερον εφαρμογήν, θεσμός πραγματικώς εθνικός. Ο θεσμός αυτός απέφερεν τόσον λαμπρά αποτελέσματα, ώστε δεν έχει πλέον κανένα πολέμιον.