Κοσμογονία γύρω μας. Παλιοί θεσμοί καταρρέουν. Μεταβολή σε όλα: σε νοοτροπίες και σε συστήματα. Και η πιο μεγάλη απ΄όλες τις μεταβολές η εμφάνισις του παράγοντα «γυναίκα». Παντού. Η γυναίκα στην πολεμική περιπέτεια, στη βιοπάλη, στους ταξικούς αναβρασμούς, στη διοίκησι, σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής μας. Αιώνας της γυναίκας. Ο «αγώνας της γυναίκας», όπως κακά ονομάζεται, έγινε και αγώνας του άντρα. Στο πλευρό της κι αυτός. Κοινό το συμφέρον, κοινή και η προσπάθεια. Ενας μόνο είναι ο μεγάλος τυφλός: η ελληνική νομοθεσία. Αποκαλύπτει γυναίκα δικηγόρος, η κ. Ελλη Νικολετοπούλου-Κρίσπη ότι στον νέο αστικό κώδικα υπάρχει η εξής διάταξις: «ως μάρτυρες προς σύνταξιν διαθήκης δεν δύνανται να συμπράτωσιν: 1) Οι εντελώς εστερημένοι της οράσεως και της ακοής, 2) Οι γραφείς ή υπηρέται του συμβολαιογράφου, 3) οι ανήλικοι, 4) αι γυναίκες». Και πού βρισκόμαστε, παρακαλώ, στο 1946. Σε εποχή που ψηφίζει ακόμα και η Αρβανίτισσα, ενώ η Τουρκάλα απονέμει δικαιοσύνη. Η ελληνίδα δεν έφθασε ως εκεί.