Το 60ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ανέθεσε στον γνωστό σκηνοθέτη και μουσικό The Boy (Αλέξανδρο Βούλγαρη) να επιλέξει δέκα ταινίες από τη δεκαετία του 1980, την πιο παρεξηγημένη ίσως δεκαετία όσον αφορά το συλλογικό υποσυνείδητο. Με το αφιέρωμα «Μεγαλώνοντας στα 80s» το φεστιβάλ (31 Οκτωβρίου – 10 Νοεμβρίου) θυμάται τη μεταβατική και ταυτόχρονα αθώα δεκαετία που επηρέασε με τρόπο καθοριστικό την ποπ κουλτούρα. «Η δεκαετία του ’80 μας. Οι μισοί θέλουν να ξεχάσουν για πάντα ότι υπήρξε και οι άλλοι μισοί να επιστρέψουν σε αυτήν και να τη ζούνε μέχρι το τέλος της ζωής τους ξανά και ξανά σαν μια δεκαετία της μαρμότας. Οι ταινίες που θα προβληθούν στο αφιέρωμα “Μεγαλώνοντας στα 80s” είναι μοναδικά φιλμ που επιβεβαιώνουν ότι κινηματογραφικά αυτή η δεκαετία δεν έχει να ντρέπεται για τίποτα. Πώς ξεκινάς σαν το πιο όμορφο όνειρο και καταλήγεις στον χειρότερο εφιάλτη; Πώς μεταφράζεις σε παιδικό νανούρισμα ότι το τέλος του κόσμου μπορεί να είναι κοντά; Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά;» εξηγεί ο The Boy.
ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ. Ενώ η πλήρης λίστα αναμένεται, οι πρώτες επιλογές παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στο «Foxes» του Αντριου Λιν τέσσερα κορίτσια στην εφηβεία αναζητούν την ανεξαρτησία τους μέσα από το σεξ, τη ροκ μουσική, το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Αντιμέτωπα με συναισθηματικές εμμονές και αδιάφορες οικογένειες, τα τέσσερα κορίτσια (έναν από τους κεντρικούς ρόλους ερμηνεύει η Τζόντι Φόστερ) σχηματίζουν τη δική τους ιδιότυπη οικογένεια και καλούνται να περάσουν από τον κόσμο των 16χρονων σε εκείνον των ενηλίκων. Στο «River’s Edge» (1986) του Τιμ Χάντερ οι έφηβοι πίνουν, κάνουν χρήση μαριχουάνας και δεν φαίνεται να συμμερίζονται τα ηθικά διλήμματα των ενηλίκων. Βασισμένο σε πραγματικό περιστατικό, το «River’s Edge» είναι η ιστορία ενός έφηβου αγοριού που δολοφονεί τη νεαρή σύντροφό του και στη συνέχεια καλεί τους φίλους του να δουν το πτώμα της. Εκείνοι διχάζονται για το εάν θα πρέπει να τον προστατεύσουν ή όχι. Στην ταινία εμφανίζεται ο Κιάνου Ριβς σε έναν από τους πρώτους πρωταγωνιστικούς ρόλους του. Ενα σκοτεινό παραμύθι είναι το «Return to Oz» (1985) του Γουόλτερ Μερτς, μία από τις πιο ανατρεπτικές δημιουργίες της Disney, που όταν προβλήθηκε προκάλεσε πολλούς παιδικούς εφιάλτες. Η Ντόροθι περνά μια νύχτα σε ψυχιατρική κλινική, καταφέρνει να δραπετεύσει και φτάνει στη χώρα του Οζ, όπου βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πριγκίπισσα που μπορεί να αλλάζει κεφάλια, έναν σαδιστή βασιλιά και τους Wheelers, μια ομάδα ανατριχιαστικών πλασμάτων που κινείται με ρόλερ σκέιτ. Η δύσκολη διαδικασία της ενηλικίωσης, η συναισθηματική και σωματική σύγχυση που προκαλείται από την εγκατάλειψη της παιδικότητας απασχολεί τον Βίνσεντ Γουόρντ στην ταινία «Vigil» (1984). Η Τος ζει μοναχική ζωή σε μια φάρμα της Νέας Ζηλανδίας. Οταν ο πατέρας της πεθαίνει, η ζωή της θα διαταραχτεί από την άφιξη ενός ξένου και από τις σχέσεις που θα αναπτύξει η ίδια και τα μέλη της οικογένειάς της μαζί του. Τέλος, στο «Christmas Evil» (1980) του Λούις Τζάκσον ένας εργάτης σε εργοστάσιο παιχνιδιών, ο οποίος φέρει παιδικά τραύματα από την αποκάλυψη ότι δεν υπάρχει Αγιος Βασίλης, καταλαμβάνεται από δολοφονική μανία, φορά την κόκκινη και άσπρη στολή και σκορπά γύρω του τον τρόμο.
