Ασφαλισμένος πατέρας ανήλικου παιδιού, ο οποίος διορίζεται τον Ιούνιο 1986 μόνιμος υπάλληλος στο Δημόσιο. Ο εν λόγω ασφαλισμένος έχει προγενέστερο χρόνο ασφάλισης και στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ κατά τα έτη 1980-1985. Υποβάλλει αίτημα συνταξιοδότησης στον ΕΦΚΑ το έτος 2018, στην ηλικία των 52 ετών.
Εχει θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα με μόνο τον χρόνο του Δημοσίου (με τις συνταξιοδοτικές προϋποθέσεις του έτους 2011, με 25 έτη ασφάλισης και 52ο έτος ηλικίας). Το δικαίωμα αυτό, μετά την εφαρμογή του ν. 4387/2016, δεν μπορεί να απωλεσθεί. Ο ασφαλισμένος δεν επιθυμεί να κάνει χρήση των διατάξεων του άρθρου 19 περί διαδοχικής ασφάλισης, προκειμένου να θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τις προϋποθέσεις του Δημοσίου. [Ωστόσο, δεν παραιτείται από την αξιοποίηση του χρόνου του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Ως εκ τούτου, ο χρόνος ασφάλισης στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ θα ληφθεί υπόψη στην προσαύξηση του ποσού της σύνταξης].
Ο υπολογισμός του ποσού της σύνταξης πραγματοποιείται ως εξής:
n μία εθνική σύνταξη για τον χρόνο ασφάλισης από 1986-2018 (32 έτη)
n μία ανταποδοτική σύνταξη για τον χρόνο ασφάλισης από 1986-2018, σύμφωνα με το άρθρο 8 του ν. 4387/2016 και τα ποσοστά αναπλήρωσης που αντιστοιχούν για 32 έτη και τον μέσο όρο των συντάξιμων αποδοχών από το 2002 έως 2018
n προσαύξηση σύνταξης κατά τα προβλεπόμενα στο α. 30 του ν. 4387/2016 για τον χρόνο του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ για τα έτη 1980-1985.
