Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Μπροστά στην κάλπη των ευρωεκλογών και σε κάθε κάλπη οι εργαζόμενοι χρειάζεται με την ψήφο τους και με ενιαίο κριτήριο να σημαδέψουν τον μοναδικό αντίπαλο που κάθε μέρα έχουν απέναντί τους, το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα με όλα τα επιτελεία του: ΕΕ, κυβέρνηση, περιφέρειες, δήμους, εργαλεία του κεφαλαίου και φορείς της αντιλαϊκής πολιτικής που χτυπά τις λαϊκές οικογένειες. Υπάρχει πια μεγάλη συσσωρευμένη πείρα. Χαράχτηκε για δεκαετίες ο δρόμος της ΕΕ, πρόκειται για το «κόκκινο χαλί» της ανάπτυξης των κερδών του κεφαλαίου που όχι μόνο δεν έφερε για τον λαό οφέλη, όπως τα κόμματα του ευρωμονόδρομου ισχυρίζονταν, αλλά σήμανε άγρια επίθεση Μνημονίων διαρκείας, ματωμένων πλεονασμάτων και διαρκούς εποπτείας με αντιλαϊκούς μηχανισμούς κι αντεργατικά μέτρα. Παρουσιάζουν για δεκαετίες τους εχθρούς του λαού για φίλους του: την ΕΕ, το ΝΑΤΟ με τις βάσεις, τα στρατηγεία τους τα οποία μετατρέπουν όλη τη χώρα σε ορμητήριο πολέμου στην ευρύτερη περιοχή. Με τις νέες αλλαγές συνόρων στα Βαλκάνια, τη στρατηγική συνεργασία με την αστική τάξη της Τουρκίας για το γκριζάρισμα και τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, τα διχοτομικά σχέδια στην Κύπρο. Με την εδραίωσή τους στα Βαλκάνια και με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σημαιοφόρο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ προωθούν επικίνδυνες συμφωνίες με σπέρματα αλυτρωτισμού, όπως η επιζήμια Συμφωνία των Πρεσπών.
Διαψεύστηκαν λοιπόν οικτρά όλοι όσοι πρόβλεπαν «χρυσά κουτάλια», «ασφάλεια» κι «απάνεμα λιμάνια». ΕΕ και ΝΑΤΟ είναι πηγή διαρκών κινδύνων για τον λαό. Σ' αυτόν τον δρόμο βάδισαν είτε στην «αριστερή» είτε στη «δεξιά λωρίδα» τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ της εξαπάτησης όσο κι η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, κι οι εκάστοτε ακροδεξιοί εταίροι τους (ΑΝΕΛ, ΛΑΟΣ κ.λπ.). Aυτή η πολιτική είναι ψηφισμένη ομόφωνα εντός ΕΕ από Μέρκελ, Μακρόν, Τσίπρα κι από Ορμπαν, Σαλβίνι, Κουρτς. Διαφορές έχουν σε δευτερεύοντα ζητήματα και με αυτές καλύπτουν τη στρατηγική τους σύμπλευση. Ανασύρουν ξανά από τη ναφθαλίνη το δίλημμα «πρόοδος - συντήρηση», λες και είναι πρόοδος η ΕΕ του ευρωστρατού, της καταστολής, του αντικομμουνισμού, της εξίσωσης του φασισμού με τον κομμουνισμό. Λες και είναι πρόοδος το ΝΑΤΟ των πολέμων, των επεμβάσεων. Λες και είναι πρόοδος να υπηρετείς το εκμεταλλευτικό σύστημα, αυτό που τελικά θρέφει τους φασίστες και την Ακροδεξιά.
Οι αριστεροί, οι ριζοσπάστες που αηδίασαν από τη δικαίωση των Μνημονίων, το λιβάνισμα των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, της Αμερικάνικης Πρεσβείας, το ξέπλυμα των μακελάρηδων Αμερικάνων του ΝΑΤΟ, της ΕΕ από τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν επιλογή. Και όσοι κοιτούν πίσω στη ΝΔ και τα άλλα κόμματα αντί να ψάχνουν για διαφορές μπορούν να κάνουν τη διαφορά με ισχυρό ΚΚΕ στις ευρωεκλογές, τις περιφερειακές και τις δημοτικές εκλογές. Για να δυναμώσει η εργατική λαϊκή πάλη, κοιτάζοντας μπροστά στην εργατική εξουσία και την αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
