Εβλεπα χθες το μεσημέρι τηλεόραση. Βουλή. Η συνεδρίαση αφορούσε το νομοσχέδιο για τις συντάξεις και ο πρόεδρος Αλέξης είπε να το γιορτάσει πάλι – να κάνει τον χουβαρντά, τον κιμπάρη, τον γαλαντόμο, τον «έχω και μοιράζω». Αναμενόμενο εν πολλοίς, ο άνθρωπος προσπαθεί να αλλάξει την πορεία προς τα κάτω που έχει πάρει το κόμμα του και ο ίδιος, και ο μόνος τρόπος που έχει επιλέξει πλέον, γιατί δεν έχει και τίποτε άλλο, είναι οι παροχές. Η τακτική του «τρελάθηκε τ’ αφεντικό και τα ‘δωσε όλα τζάμπα». Μέθοδος κλασική, αλλά ουδείς, συνάγω, έχει σπεύσει να τον ενημερώσει ότι καθόλου αποδοτική. Κι άλλοι στο παρελθόν έχουν δώσει, και δώσει πολλά, αλλά αυτό δεν μεταφράστηκε σε ψήφους στην κάλπη. Αντιθέτως. Πήραν τα λεφτά, και μετά πήγαν και ψήφισαν το μαγαζί απέναντι.

Ο Τσίπρας δεν το έχει καταλάβει αυτό, επιμένει, κάποια στιγμή, όταν στήσει τις κάλπες, θα το δει το έργο και θα το δει και σε 3D. Κανένα πρόβλημα.

Επανέρχομαι στο τι είδα. Εναν έξαλλο πρωθυπουργό, ο οποίος βλέπει το τέλος να έρχεται και προσπαθεί να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα. Χθες, η προσπάθεια όλη ήταν να μας κατηγορήσει για fake news. Το συγκρότημα συνολικά. Διότι δεν είναι που στραβά αρμενίζουμε, είναι που ο γιαλός είναι στραβός. Προσήλθε λοιπόν στη Βουλή, προετοιμασμένος, με τις φωτοτυπίες του, που (προφανώς…) του είχε ετοιμάσει ο Θανάσης (ο Καρτερός) στα υπόγεια του Μαξίμου (ο Μανόλο ή Μανωλάκης Πετσίτης που τον έστελναν να βγάζει – και – φωτοτυπίες, έχει κόκκινη κάρτα πλέον, δεν πλησιάζει…), και είπε να μας τα ρίξει.

Να μας κατηγορήσει ότι παράγουμε ψευδείς ειδήσεις, ότι χρησιμοποιούμε fαke news για να τον πλήξουμε – ποιος; Ο άνθρωπος που έκανε καριέρα με το ψέμα, που μοίρασε σανό, που παραμύθιασε κόσμο και κοσμάκη, που κέρδισε την εξουσία με τα fake news. Ο πρωθυπουργός τού «με ένα άρθρο σε έναν νόμο, θα επαναφέρω τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ», ο «θα σκίσω τα Μνημόνια», ο «θα επαναφέρω μισθούς και συντάξεις στα προ του Μνημονίου επίπεδα», ο «θα καταργήσω τον ΕΝΦΙΑ», ο… ο… ο…

Ο πολιτικός Πινόκιο, που η μύτη του από τα πολλά ψέματα ξεπροβάλλει μέτρα πριν στη γωνία και μετά ακολουθεί αυτός, να κατηγορεί την ιστορία του ελληνικού Τύπου για ψέματα. Δεν είναι να τρελαίνεσαι;

Γιατί τον καλύπτουν;

Βασικά είναι, αλλά δεν θα του κάνουμε τη χάρη – αυτό θέλει, αυτό επιδιώκει, αυτό θα τον χαροποιούσε ιδιαίτερα. Εμείς θα συνεχίσουμε, όσο κι αν αυτός ωρύεται και απειλεί. Ευκαιρίας δοθείσης, θα μας πει κάτι τέλος πάντων για τον Μανωλάκη του Παππά και την ιλιγγιώδη ανέλιξή του ή μπα, όχι;

Το ξέρουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν την Αμερική, είναι το κόμμα της… ευκαιρίας, αλλά τόσο πολύ; Και κάτι ακόμη: σκέφτομαι πόσο και από πού μπορεί να τους κρατάει ο Μανόλο για να τον καλύπτει. Και αυτόν, και τον «μέντορά» του, τον Νίκο τον Παππά. Αλλη εξήγηση δεν μπορώ να δώσω μετά τα χθεσινά…

Μπερδεμένος

Και μέσα στον χαμό, να σου και ο (συν)εταίρος στην εξουσία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, Καμμένος, αρχηγός των ΑΝΕΛ. Αυτός πήρε θάρρος από τον (συν)εταίρο του Τσίπρα και άρχισε πάλι να εκστομίζει διάφορα τρομερά, απολύτως συκοφαντικά, προσπαθώντας να επηρεάσει τη Δικαιοσύνη – πιστεύει ο άνθρωπος ότι εσαεί θα μπορεί να κρύβεται πίσω από τη βουλευτική ασυλία και να εκτοξεύει αβασάνιστα κατηγορίες. Χα!

Ομως δεν είναι αυτό το θέμα μου: είναι ότι για πολλοστή φορά μπέρδεψε και μπερδεύτηκε για το τι θα πράξει αν έρθει κάποτε στη Βουλή η συμφωνία των Πρεσπών. Στην έκτακτη Κοινοβουλευτική Ομάδα που συγκάλεσε επαναβεβαίωσαν, λέει, τη θέση τους, που είναι (είναι;), μόλις έρθει η συμφωνία, αποχωρούμε από την κυβέρνηση, αλλά εξακολουθούμε να τη στηρίζουμε ως πλειοψηφία. Λίγες ώρες αργότερα, όταν μίλησε στη Βουλή, είπε ότι τα στελέχη των ΑΝΕΛ όχι μόνο θα αποχωρήσουν από την κυβέρνηση, αλλά θα εγκαταλείψουν και την κυβερνητική πλειοψηφία!

Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…

Απουσίες

Από τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος Καμμένου απουσίαζαν η Ελένη Κουντουρά και ο Τέρενς Κουίκ. Ρώτησα, έμαθα. Η Κουντουρά βρίσκεται ταξίδι για δουλειές στις ΗΠΑ. Ο Τέρενς μού είπαν ότι βρισκόταν για λίγο στην Αθήνα ύστερα από ένα μεγάλο ταξίδι προς άγραν επενδύσεων στο Ανόι του Βιετνάμ, επέστρεψε επ’ ολίγον στην Αθήνα και εν συνεχεία μετέβη στην Κύπρο για να συμμετάσχει σε μια τριμερή συνάντηση με κύπριους και αιγύπτιους ομολόγους του.

– Τον καλέσατε στη συνεδρίαση; ρώτησα έναν καλό άνθρωπο από τους ΑΝΕΛ, με τον οποίο πού και πού μιλάμε.

– Οχι, μου απάντησε κοφτά. Ο υπουργός (υφυπουργός είναι ο Τέρενς, αλλά χάριν λόγου υπουργός) είναι κομμένος από τον πρόεδρο. Δεν προσεκλήθη.

Δεν τον θέλει ο Καμμένος πια τον Τέρενς. Αλλά τον θέλει ο Τσίπρας. Ενδιαφέρον…

Τυμβωρυχία ελλείψει ΠΑΣΟΚ

Πάντως, ήταν συγκινητική (παραλίγο να με πάρουν τα δάκρυα) και πάλι η προσπάθεια πολλών και διαφόρων κατά τη συνεδρίαση να εμφανιστούν ως θαυμαστές, συνεχιστές του έργου του, αλλά και υποστηρικτές τού… Ανδρέα Παπανδρέου!

Ετριξαν πολλές φορές τα κόκαλα του μακαρίτη στο Α’ Νεκροταφείο ακούγοντας τους διαφόρους, και πρώτον και… καλύτερο τον Τσίπρα, να ομνύουν στον Ανδρέα και στο έργο του, καθώς και στις αρχές και τις αξίες του ΠΑΣΟΚ. Μέχρι και ο Καμμένος μίλησε υπέρ Ανδρέα, εκεί φτάσαμε. Και αφήνω Κουρουμπλή κ.λπ.

Τέτοια τυμβωρυχία δεν είχε ξαναζήσει η Βουλή. Και το δυστύχημα είναι ότι το ΠΑΣΟΚ απουσίαζε όλο από τη Βουλή όταν συνέβαιναν αυτά τα τρομερά. Κάποια στιγμή το απόγευμα εμφανίστηκε ο Ανδρέας Λοβέρδος και απάντησε μέσες – άκρες, αλλά η ζημιά πια είχε γίνει!..

Γιατί απουσίαζε το ΠΑΣΟΚ; Διότι είχε μια άλλη εκδήλωση – για την υπογεννητικότητα ή κάτι τέτοιο…

Ας πρόσεχε

Μιλάμε και ξαναμιλάμε για το ήθος της Αριστεράς, το οποίο επικαλείται κάθε τόσο ο πρόεδρος Αλέξης σε μια προσπάθεια να αποσείσει τις ευθύνες του για τα όργια που συμβαίνουν μπροστά στα μάτια του, και εκείνος πότε τα κλείνει να μη βλέπει και πότε απαντάει «ναι, αλλά κι εσείς βασανίζετε τους μαύρους».

Χθες λοιπόν που αγωνιζόταν να απαντήσει, έστω έμμεσα, για τον Μανωλάκη και τη σωρεία των σκανδάλων που έχουν επισωρευθεί στην αυλή του Μεγάρου Μαξίμου, κάποια στιγμή είπε το ακόλουθο, εξοργιστικό: «Εμείς εντάσσουμε στις τάξεις μας αληθινούς αγωνιστές της Κεντροαριστεράς. Σε αντίθεση με εσάς που εντάσσετε στο κόμμα σας απολειφάδια της πολιτικής ζωής, που αφού πέρασαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη μισή Αθήνα, τώρα μπαίνουν στη Νέα Δημοκρατία». Εννοούσε φυσικά τον Πέτρο τον Τατσόπουλο. Τον οποίο πρέπει να πω ότι δεν λυπάμαι καθόλου. Γιατί ήταν εκεί, μαζί τους, αποχώρησε, και μετά, τον Δεκέμβρη του 2014, του έλεγα «γιατί δεν ψηφίζεις τον κύριο Δήμα για πρόεδρο;» και μου απαντούσε «γιατί έχω δεσμευθεί στον Τσίπρα και κρατώ τον λόγο μου».

Κράτα τον, Πετράκη, μη σου φύγει. Κράτα τον καλά…