«Οταν ο γιος μου με ρωτήσει γιατί τον λένε Παύλο…»
Από την ανήσυχη εφηβεία της παραβατικότητας, των σκοτεινών δρόμων, της δυσβάσταχτης απώλειας του αδελφικού του φίλου Παύλου Φύσσα, στη διαρκή αναζήτηση της σωτηρίας μέσα από τη μουσική. Το περιγράφει ιδανικά ο στίχος από ένα ακυκλοφόρητο τραγούδι του: «Ξημερώματα χορεύουμε στα πόδια ενός αγγέλου, δεν υπάρχει σωτηρία για εμάς, μόνο η Μπέλλου»