Ο τρόπος με τον οποίο εμφανίστηκαν οι θύμησες είχε κάτι από τη γλύκα της γνωστής σοκολάτας. Εκείνης της γκοφρέτας που διαφήμιζε στη φανέλα της όταν ύψωνε ανάστημα στον ιταλικό Βορρά. Μια ονειρική γεύση στον ουρανίσκο, θαρρείς βγαλμένη από κάποια μυστική συνταγή μαγειρεμένη σε τσουκάλι στα φτωχικά ανήλιαγα στενά της πόλης. Μια γεύση (ποδοσφαιρικής) υπεροχής που κάνει και πάλι δειλά δειλά την εμφάνισή της, για να κοπιάρει την ομάδα που έγινε σύμβολο.

Η μεγάλη Νάπολι έχει αποκτήσει ξανά δικαίωμα στο όνειρο. Δεν έχει φυσικά Μαραντόνα. Ούτε μπορεί να τον κοπιάρει. Το «καλούπι» έσπασε και πάμε γι’ άλλα. Εχει όμως μια μεγάλη ομάδα. Εχει έναν προπονητή που μάχεται περισσότερο από τους παίκτες του. Εχει τη μεγάλη ευκαιρία. Η Νάπολι έζησε θριαμβευτικές στιγμές μετά την τεράστια εκτός έδρας νίκη επί της Γιούβε με 1-0.

Ο Καλιντού Κουλιμπαλί γνωρίζει την απόλυτη ηδονή. Είναι αυτός που προκάλεσε την πρώτη έκρηξη στα Φλεγραία Πεδία και οι Ναπολιτάνοι περιμένουν τη συνέχεια. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία στη συγκεκριμένη καλντέρα ο Ηρακλής σκότωσε τους γίγαντες και τώρα ο Χάμσικ ζητεί να γίνει μέρος του μύθου αποτελειώνοντας το μεγάλο θεριό του Τορίνο.

Οποιαδήποτε αναγεννησιακή πινελιά φαντάζει φτωχή για να περιγράψει το ξέσπασμα των συναισθημάτων τη στιγμή που νικήθηκε ο Μπουφόν. Οποιο μαγικό χέρι και αν ήθελε να πιάσει πινέλο για να αποτυπώσει τη μοναδικότητα της στιγμής, θα έπρεπε να ξέρει πως τα ακροδάχτυλα θα τρέμουν.

Κι αυτό το τρέμουλο της δημιουργίας, αυτό το φτερούγισμα της καρδιάς, δημιουργεί δυνάμεις αναγέννησης.

Τελευταίες στροφές

Η Νάπολι κατέκτησε πρωτάθλημα για τελευταία φορά στην ιστορία της το 1990. Η πρώτη ήταν το 1987. Σύνολο, Σκουντέτο δύο. Είναι λίγα, μα η αναμονή είναι μεγάλη. Και η κάψα επίσης. Να δουν και τα «παιδιά» του Ντιεγκίτο το καμάρι της πόλης να θριαμβεύει κόντρα στη Γιουβέντους.

Τα γκραφίτι στα ερειπωμένα καπηλειά της πόλης ετοιμάζονται να (ξανα)φορέσουν την ίδια φανέλα. Με το 10 στην πλάτη και με την ίδια θέληση για μάχη. Ετοιμοι να πέσουν στη φωτιά για τους Παρτενοπέι, έτοιμοι να ζήσουν πάλι το θρυλικό παραμύθι που έγραψε το «φτωχόπαιδο» από τις γειτονιές του Μπουένος Αϊρες. Η Νάπολι δεν είναι πρώτη. Υπολείπεται έναν βαθμό της Γιουβέντους. Μα στη συνείδηση των Ναπολιτάνων και πρώτη είναι και καλύτερη.

Αυτό όμως που όλοι θέλουν είναι να ξαναμπεί ο Μαραντόνα στο Σαν Πάολο κρατώντας στα χέρια την κούπα. Το πρωινό της περασμένης Δευτέρας ήταν όντως ξεχωριστό για την πανέμορφη γωνιά του ιταλικού Νότου. Εκεί στον Νότο, στην άκρη της «μπότας», θεριεύουν τα θέλω του λαού και οι λάβες των ηφαιστείων. Εκρηκτικό μείγμα ασίγαστου πάθους και άσβεστης δίψας. Κι όλα αυτά για ένα πρωτάθλημα. Η «αρμάδα» του Σάρι κυριάρχησε στη μάχη του Τορίνο. Και το πέτυχε μάλιστα με τρόπο εμφατικό. Τέσσερις στροφές πριν από το φινάλε του πρωταθλήματος όλοι περιμένουν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα αποτελέσματα των Μπιανκονέρι και Παρτενοπέι. Το πρόγραμμα ευνοεί τη Νάπολι. Μα στην άλλη πλευρά του «ρινγκ» δεν είναι όποιος κι όποιος. Μάχη μέχρι το τελευταίο λεπτό. Οι μορφές στα γκραφίτι δένουν τα κορδόνια τους.