Στη Βαρκελώνη εδώ και 25 χρόνια «λόγω έρωτα», ο 49χρονος Νίκος Ασημενίδης δεν αισθάνεται τυχερός που ζει έξω απ’ την Ελλάδα. Ούτε καν τώρα που η πατρίδα του δοκιμάζεται.
«Σαφώς και υπάρχει οικονομική δυσχέρεια και εδώ στην Ισπανία, μ’ ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ανεργίας (23%). Προς το παρόν, τα μέτρα λιτότητας αφορούν μόνο τον δημόσιο τομέα, ο οποίος ωστόσο επηρεάζει και τον ιδιωτικό. Είναι γύρω στο 20% το ποσοστό αυτών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, υψηλό δηλαδή για ευρωπαϊκή χώρα. Τα πράγματα, άρα, δεν είναι ρόδινα ούτε εδώ. Αλλά όσοι κρατάμε ακόμα τη δουλειά μας, δεν πολυκαταλαβαίνουμε προς το παρόν από κρίση», εξηγεί.
Πατέρας τριών αγοριών, ηλικίας 7, 16 και 18 χρόνων, ο πειραιώτης «Ισπανός» δουλεύει ως τεχνίτης, σε εφήμερες κατασκευές στον χώρο της διαφήμισης.
Μισθοί και έξοδα. «Είμαι πάνω κάτω στα 1.500 ευρώ τον μήνα, παίρνω 14 μισθούς τον χρόνο. Οι μεικτές αποδοχές μου είναι κοντά στα 2.000 ευρώ. Η Ισπανίδα σύζυγός μου λαμβάνει από 2.400-2.600 ευρώ τον μήνα, ως ελεύθερη επαγγελματίας-πωλήτρια φαρμακοβιομηχανικών προϊόντων. Μένουμε σε σπίτι που νοικιάζουμε, ένα διαμέρισμα γύρω στα 100 τετραγωνικά, για το οποίο πληρώνουμε 1.100 ευρώ τον μήνα. Εχουμε θέρμανση υγραερίου, που μας κοστίζει 110 ευρώ τον μήνα. Αλλα 90 ευρώ τον μήνα δίνουμε για το ηλεκτρικό (πληρώνουμε μόνο ρεύμα, όχι άλλες επιβαρύνσεις), από 130 ευρώ κάθε τρίμηνο για το νερό, συν 110 ευρώ μηνιαίως για το σταθερό και τα τέσσερα κινητά μας. Εδώ ψωνίζουμε τουλάχιστον τέσσερις φορές τον μήνα στο σούπερ μάρκετ, το καρότσι σήμερα γεμίζει με 120 ευρώ», κάνει τη σούμα.
Δίδακτρα και βιβλία. Τα παιδιά φοιτούν σε δημόσια σχολεία. «Εδώ πληρώνουμε όλα τα βιβλία, σε όλες τις τάξεις. Ο μικρός μας γιος τρώει στο σχολείο του, που σημαίνει 150 ευρώ τον μήνα. Για τον μεγάλο μας, που σπουδάζει από φέτος Φυσική στο Πανεπιστήμιο, δίνουμε γύρω στα 700 ευρώ το εξάμηνο – το 50% των διδάκτρων, καθώς είμαστε πολυμελής οικογένεια.
Πληρώνουμε και το μπάσκετ των παιδιών, συνολικά γύρω στα 100 ευρώ τον μήνα και για τους τρεις, συν 180 ευρώ μηνιαίως για τη μουσική τους. Συνολικά, έτσι, τα σταθερά μηνιαία έξοδα της οικογένειάς μας, μαζί με τα ατομικά μου κι αυτά της συζύγου μου, ανέρχονται σε τουλάχιστον 3.000 ευρώ τον μήνα. Το ποσό αυτό είναι εύκολο να αυξηθεί, το δύσκολο είναι να κατέβει!», παρατηρεί ο κ. Ασημενίδης.
Σχόλια
