Ο «Κώδικας Da Vinci» κατέχει έναν αξιοσημείωτο τίτλο: έχει τις μεγαλύτερες πωλήσεις από κάθε άλλο αγγλόφωνο μυθιστόρημα στα έντεκα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα. Εχει αγγίξει σε πωλήσεις τα 90 εκατ. αντίτυπα. Στην Ελλάδα (σε μετάφραση Χρήστου Καψάλη) είχε επίσης πρωτοφανή επιτυχία. Κάποιοι υπολογίζουν τις πωλήσεις σε 700.000!
Τι έκανε λοιπόν το βιβλίο ενός άσημου ώς το 2003 συγγραφέα να πιάσει τέτοιες κορυφές;
Προφανώς, το θέμα του, που είναι σκανδαλιστικό: «αποκαλύψεις» για καλά κρυμμένα μυστικά της Καθολικής Εκκλησίας που βάζουν βόμβα στα θεμέλια της χριστιανικής θρησκείας. Μυστικά που, ταυτόχρονα, δεν αμφισβητούν την πίστη συνολικά, αλλά την Εκκλησία που οικειοποιείται την αλήθεια της. Είναι με άλλα λόγια βιβλίο που μάλλον χαϊδεύει τα αυτιά των πιστών, δίνοντας μια πολύ πιο ανθρώπινη εικόνα του Ιησού και ταυτόχρονα ασκώντας σφοδρή κριτική στην ιεραρχία της Εκκλησίας, για την οποία μεγάλο μέρος του ποιμνίου εκδηλώνει συχνά – πυκνά την αντιπάθειά του.
Το μυθιστόρημα έχει και αστυνομικά στοιχεία. Σημείο εκκίνησης είναι ο φόνος του εφόρου του Μουσείου του Λούβρου. Ο φόνος έγινε μέσα στο μουσείο και ο έφορος πρόλαβε να γράψει ένα όνομα με το αίμα του και να πάρει μια στάση με το κορμί του που παρέπεμπε σε πίνακα του Λεονάρντο ντα Βίντσι.
Το όνομα που έγραψε ήταν του καθηγητή του Χάρβαρντ Ρόμπερτ Λάνγκτον αλλά όχι ως υπόδειξη του δολοφόνου, όπως πίστεψε η Αστυνομία αρχικά. Επρόκειτο για μήνυμα προς την εγγονή του, τη Σοφί Νεβό. Η εγγονή είναι και κρυπτογράφος και μαζί με τον σοφό καθηγητή προσπαθούν να εξιχνιάσουν τον φόνο, οπότε βρίσκονται μπροστά σε ένα φοβερό μυστικό: ο Ιησούς είχε παντρευτεί τη Μαρία Μαγδαληνή και είχε αποκτήσει μια κόρη.
Νωρίτερα, οι δύο ερευνητές είχαν καταλάβει ότι ο έφορος του μουσείου ήταν και επικεφαλής της Αδελφότητας της Σιών, μιας παλιάς, υποτίθεται, αδελφότητας, και ότι δολοφονήθηκε από μέλος της οργάνωσης Οπους Ντέι. Ο δολοφόνος ήθελε να προστατέψει (και να εξαφανίσει) το μεγάλο μυστικό, προκειμένου να μην μπει μπουρλότο στα θεμέλια της χριστιανοσύνης και να διατηρηθούν τα αντρικά πρωτεία στο προνόμιο της επικοινωνίας με τον Θεό… Η Αδελφότητα της Σιών πάλι (μέλη της οποίας υποτίθεται ότι υπήρξαν οι Νεύτωνας, Βικτόρ Ουγκό, Κλοντ Ντεμπισί και Λεονάρντο ντα Βίντσι), ήθελε να μεταδίδεται το μυστικό στους μυημένους, από γενιά σε γενιά.
Ο Νταν Μπράουν υποστηρίζει ότι η εξ αίματος γραμμή του Χριστού διατηρήθηκε μέσω της βασιλικής γενιάς των Μεροβιγγείων. Ενδιαφέρον είναι ότι στον πρόλογό του κάνει τη δήλωση ότι όλα αυτά στηρίζονται σε πηγές και είναι τεκμηριωμένα, και όχι προϊόν της φαντασίας. Οπως όμως υποδείχθηκε από πολλές πλευρές, αρχικός εμπνευστής αυτής της ιδέας ήταν ένας Γάλλος ακροδεξιών αντιλήψεων, ο Πιερ Πλαντάρ, που το 1940 δήλωσε ότι του «αποκαλύφθηκε», διά μεταφυσικής οδού, το μυστικό.
Κυκλοφόρησαν άλλωστε πολλά βιβλία μετά, που θέλησαν να αποσαφηνίσουν τι είναι σωστό και τι λάθος σε όλα τούτα, όπως γυρίστηκαν και τηλεοπτικές παραγωγές – και από το History Channel: οι εκπομπές «Στα άδυτα της Opus Dei» και «Πέρα από τον Κώδικα Ντα Βίντσι» κυκλοφόρησαν και ως DVD που στην Ελλάδα δόθηκαν, μάλιστα, από «ΤΑ ΝΕΑ».
Ο Νταν Μπράουν έχει και αρκετά λάθη στην περιγραφή του Παρισιού, της πόλης που πρωταγωνιστεί στις σελίδες του βιβλίου. Αυτός είναι πιθανότατα και ο λόγος που οι μεγάλοι γάλλοι εκδότες απέρριψαν το χειρόγραφο! Το βιβλίο, όταν γινόταν η διαπραγμάτευση για τα δικαιώματα, δεν είχε ακόμη εκδοθεί ούτε στα αγγλικά. Τελικά στη Γαλλία το εξέδωσε ο Lattes, χάρις στη διευθύντριά του που θεώρησε – σωστά – ότι αυτά διορθώνονταν εύκολα.
Ο αμερικανός συγγραφέας – γεννήθηκε στο Εξετερ του Νιου Χαμσάιρ το 1964 – δεν γνώρισε αμέσως την επιτυχία. Και δεν έγινε κατευθείαν συγγραφέας. Επειδή τόσο ο πατέρας του που ήταν μαθηματικός όσο και η μητέρα του ήταν καλοί ψάλτες στη χορωδία της εκκλησίας, η δε μητέρα του έπαιζε και εκκλησιαστικό όργανο, ο Νταν Μπράουν ξεκίνησε να γίνει μουσικός. Επαιζε συνθεσάιζερ, κυκλοφόρησε δε, σε δική του παραγωγή, μια συλλογή παιδικών τραγουδιών που πούλησε μερικές εκατοντάδες αντίτυπα και μετά μια συλλογή τραγουδιών για μεγάλους, χωρίς μεγαλύτερη επιτυχία. Το 1991 πήγε στο Χόλιγουντ με τη φιλοδοξία να κάνει καριέρα τραγουδιστή, τραγουδοποιού και πιανίστα. Εβγαλε δύο CD, το ένα από τα οποία το ονόμασε «Angels & Demons», όπως ένα από τα βιβλία του αργότερα (αυτό που στα ελληνικά κυκλοφόρησε ως «Illuminati: Οι πεφωτισμένοι»). Παράλληλα, δίδασκε αγγλικά για να ζήσει. Ούτε ο ίδιος θα περίμενε ότι κάποτε θα γινόταν από τους πιο εμπορικούς συγγραφείς στον κόσμο, με δύο χολιγουντιανές ταινίες βασισμένες στα βιβλία του: «Κώδικας Da Vinci» (2006) και «Illuminati» (2009).