Ομολογώ πως έχω μια ιδιαίτερη σχέση με το έργο του διηγηματογράφου Ηλία Χ. Παπαδημητρακόπουλου. Χρειάστηκε να εντρυφήσω σε αυτό και να το μάθω απ΄ έξω κι ανακατωτά, που λέγαμε και στο σχολείο, προκειμένου να σκηνοθετήσω για την εκπομπή της ΕΡΤ Παρασκήνιο, περίπου πριν από δύο χρόνια, το πορτρέτο του δημιουργού του με τίτλο Σπίτι δίπλα στη θάλασσα.

Ενώ στο έργο του μείζονος Παπαδιαμάντη υποκρύπτεται τόσο η ευσέβεια όσο και η ανατροπή της, στο έργο του μείζονος Βιζυηνού ο ατιθάσευτος ρεαλισμός, στο έργο του μαθητή τους Η. Χ. Παπαδημητρακόπουλου κρύβεται επιμελώς η πονηράδα της αλεπούς.

Ναι, έτσι ακριβώς. Ο Η. Χ. Π. μας παρασύρει και μας παγιδεύει, με υπαινιγμούς ιδίως και τεχνάσματα, χρησιμοποιώντας το μικρό και το φαινομενικά ασήμαντο, ενίοτε δε για να διαψεύσει ή να ακυρώσει αυτό που προηγήθηκε και λοξοδρομώντας συστηματικά, μας οδηγεί, λέω, στην περιοχή όπου καραδοκεί το τυχαίο, το απρόοπτο και το μαγικό.

Ο Η. Χ. Παπαδημητρακόπουλος, με τον Θησαυρό των Αηδονιών χτίζει μια επιφανειακά αθώα ιστορία, μια ορατή ιστορία μέσα στην οποία βρίσκεται καλά κρυμμένη μια άλλη ιστορία, αποθησαυρισμένη με τρόπο ελλειπτικό. Μοναδικός σκοπός του διηγηματογράφου είναι να μας φέρει κοντά στο αναπάντεχο και στην έκπληξη – που βρίσκονται στον πυρήνα της άλλης, της κρυμμένης ιστορίας- που θα μας αποκαλυφθούν στο επιγραμματικό της φινάλε. Η αφετηρία της αφηγηματικής του Η. Χ. Παπαδημητρακόπουλου βρίσκεται ακριβώς στο βίωμα της στιγμιαίας εικόνας, που περνάει μπροστά από τα μάτια μας και στερεοποιείται, όπως νιφάδα χιονιού επάνω στο γυαλί.

Ο συγγραφέας περισσότερο ακούει τις εικόνες παρά τις βλέπει, ακούει τον παλμό των πραγμάτων, συνομιλεί ψιθυριστά με τον καημό των πραγμάτων. Κορυφαίες σελίδες στο βιβλίο οι πέντε ολιγοσέλιδες ιστορίες με ζώα που κλείνουν τη συλλογή. Μαζί με τον Θησαυρό των Αηδονιών επανεκδίδεται από τον ίδιο εκδότη και το εξαντλημένο από καιρό Επί πτίλων αύρας νυκτερινής – πέντε λατρευτικά κείμενα του Παπαδημητρακόπουλου για τον Παπαδιαμάντη.

Τελευταία Νέα