Αναπτύσσοντας τη διαλεκτική τής στέρησης και της προσφοράς, η τελευταία σταρ του ελληνικού θεάτρου επιστρέφει στο σανίδι και το κοινό της με έξι παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής. Η Νόνικα Γαληνέα πρωταγωνιστεί στην «Εκατομμυριούχο» του Μπέρναρντ Σο. Έργο αμιγώς θεατρικό, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με τη μορφή μιούζικαλ. Μια φιλόδοξη παραγωγή, με τη δική της σφραγίδα και στη μετάφραση- διασκευή, σε συνεργασία με τον Κοσμά Βίδο, υποστηριγμένη από ένα δυναμικό επιτελείο συνεργατών (σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη, μουσική Σταμάτη Κραουνάκη, στίχοι Λίνας Νικολακοπούλου, σκηνικά- κοστούμια Γιάννη Μετζικώφ) και ελκυστική διανομή: Γιάννη Μπέζος, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Μελίνα Τανάγρη, Μπάμπης Γιωτόπουλος, Αρτό Απαρτιάν, Χρήστος Ευθυμίου.

Πάντα κομψή, περισσότερο αδύνατη, με μια αδιόρατη μελαγχολία που κρύβει πίσω από τα μεγάλα, μαύρα γυαλιά της, μας δίνει το στίγμα της ηρωίδας που ερμηνεύει και ταυτόχρονα αποστασιοποιείται ως προσωπικότητα, με χιούμορ και ειλικρίνεια.

«Είναι μια εκκεντρική εκατομμυριούχος που το πρόβλημά της είναι ότι δεν καταφέρνει να βρει έναν άντρα να την αγαπάει (γελάει)- τι άλλο πρόβλημα να έχει; Έντονη προσωπικότητα, καταβροχθίζει το σύμπαν. Μ΄ αυτήν την έννοια αφόρητη, αλλά και μοναδική. Όλα γυρίζουν γύρω από αυτήν, από τις τρέλες της και τα λεφτά της. Έχει μια δική της λογική, μια δική της ατράνταχτη θέληση και δύναμη. Η Επιφάνια (το όνομα της ηρωίδας) μ΄ έκανε να συνειδητοποιήσω πως το σοβαρό δεν είναι αυτό που φαίνεται- συνήθως είναι αυτό που δεν φαίνεται. Δηλώνει πως δεν έχει καθόλου χιούμορ, ενώ όλοι γελάνε μαζί της. Κι εκείνη γίνεται θηρίο. Στη διάρκεια του έργου, βλέπεις τις διαφορές του χαρακτήρα της, τη δυνατή της προσωπικότητα. Είναι νικήτρια της ζωής. Θεότρελη, τολμηρή, ικανή να βγάζει λεφτά και γυναίκα, γιατί τελικά κερδίζει τον άντρα που της τη δίνει. Μια γκομενάρα. Τώρα πώς θα βγω εγώ…».

Αντλώντας από τις εμπειρίες σας…

Δεν βρίσκω πουθενά τη Νόνικα. Δεν πάω να ταυτίσω μέρη αυτής της μουρλής μ΄ εμένα. Σαφώς είναι μία άλλη γυναίκα που την προσεγγίζω μόνο υποκριτικά. Είναι ένας καθαρά καρατερίστικος ρόλος. Τρελαίνομαι για κωμωδία. Αλλά μη φανταστείς ότι μου βγαίνει και εύκολα. Έχω μέσα μου νιώσει μια ολοκλήρωση από τους ρόλους ρεπερτορίου που έχω παίξει. Με την κωμωδία όμως δεν νιώθω το ίδιο.

Πώς αποδίδει η παράσταση όλη αυτή την εκκεντρικότητα και την τρέλα του χρήματος;

Είναι μια σάτιρα, φαρσικά ανεβασμένη. Όλα είναι στα άκρα με μια μουσική στα ουράνια. Ο Κραουνάκης έχει ξεφύγει και εκτόξευσε κι εμάς. Έκοψα πολλά για να δώσω χώρο στον πληθωρισμό του να οργιάσει. Οι στίχοι της Λίνας, να τους έχεις μια ζωή στο προσκέφαλό σου. Τα τραγούδια είναι πολλά και απαιτητικά. Δεν είναι η πρώτη φορά που τραγουδάω στο θέατρο. Εδώ όμως είμαι πλαισιωμένη από μεγάλες φωνές, του Μπέζου, του Μυλωνά, της Τανάγρη και όλης της ομάδας του Κραουνάκη.

ΙΝFΟ

Στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος», τηλ. 210-

7282.333) στις 6, 7, 8, 10, 11, 12 Οκτωβρίου στις 20.30.

«Πρέπει να μην αισθάνεσαι ότι είσαι βάρος»


«Είμαι βαθιά ευτυχισμένη για τα παιδιά μου, γιατί είναι αυτόνομα» λέει η Νόνικα Γαληνέα. «Αν κάτι έκανα γι΄ αυτά, είναι ότι τα άφησα ελεύθερα. Και πάντα ήθελα να έχουν την πεποίθηση ότι η μαμά είναι μια χαρά.

Βασικό για τις σχέσεις. Να μην αισθάνεσαι ότι είσαι βάρος. Αυτό το ΄μαθα από τον Αλέκο. Απόλυτα αυτάρκης. Είναι η κληρονομιά που μου άφησε. Σήμερα βαδίζω σ΄ έναν δρόμο αυστηρά εκλεκτικό.

Και μπορώ να μετράω στα πέντε μου δάκτυλα- έξι δεν χρειάζονται- τους δικούς μου ανθρώπους, που σε κάθε στιγμή είναι δίπλα μου. Δεν θέλω παραπάνω».

Ως ωραία γυναίκα πώς αντιμετωπίζετε τη φθορά του χρόνου;

Η μοναδική φορά που έκλαψα, γιατί αισθάνθηκα ότι μεγάλωσα, ήταν όταν έγινα 30 ετών. Μετά το πήρα απόφαση. Η ζωή μου τα είχε όλα. Και προσπάθησα και τσακίστηκα και δικαιώθηκα και γέλασα και έκλαψα. Κάθε μέρα είναι και πιο δύσκολαακόμα άντερ κοντρόλ. Το μόνο που με απασχολεί είναι να αντέξω οργανικά.

Μοιραία, ο χρόνος έχει αφήσει τα σημάδια του.

Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι να κρατάς τις ισορροπίες, να είσαι ο εαυτός σου.

Τελευταία Νέα