Γιατί να διαβάσει κάποιος αυτό το βιβλίο με τον ιδιότροπο τίτλο Φέιγ βολάν της Κατοχής; Γιατί ενδιαφέρουν χρονογραφήματα, που μιλούν για έναν κόσμο που χάθηκε; Γιατί, ενώ περιγράφονται ήθη και παρωχημένες εποχές, ο κόσμος αυτός μας είναι αναγνωρίσιμος και οικείος; Γιατί πολλά από αυτά είναι γραμμένα σαν να απευθύνονται σε εμάς σήμερα;

Ο ανθολόγος και επιμελητής της έκδοσης Γιώργος Ζεβελάκης, που ανασύρει και μας προσφέρει αυτά τα εξαιρετικά κείμενα, σημειώνει στον πρόλογό του: «Τα χρονογραφήματα φιλοξενούνταν καθημερινά στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας «Πρωία». Αν υπολογίσουμε την παρουσία του δίστηλου επί τρία χρόνια, ο συνολικός τους αριθμός υπερβαίνει τα οχτακόσια. Ο Βάρναλης μάζευε μικρά, πρόχειρα, ελαφρά, σκόρπια γεγονότα που δημιουργούσαν το μικροκλίμα και αποκάλυπταν τάσεις και συμπεριφορές της εποχής».

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το βιβλίο των 335 σελίδων, από τις Εκδόσεις Καστανιώτη, περιέχει ογδόντα χρονογραφήματα του Κώστα Βάρναλη που γράφτηκαν στα ζοφερά χρόνια της γερμανικής κατοχής 1942-1943.

Πού βρίσκεται όμως η κατοχή εκείνης της εποχής, που εμείς οι νεώτεροι γνωρίσαμε τη φρίκη της μόνο από βιβλία και διηγήσεις; Εδώ αναβλύζει μια χαρά ζωής, ένα καθημερινό φως και κύματα αισιοδοξίας διαπερνούν το σκοτάδι. Με χιούμορ, που δεν το χάνει ούτε στιγμή, ο ποιητής Βάρναλης δημιουργεί πλοκή, χτίζει μύθο και κατασκευάζει εντάσεις που συναρπάζουν. Οξυδερκής παρατηρητής της ζωής, με κατανόηση για τα καθημερινά και τα ανθρώπινα, ο χρονογράφος χρησιμοποιεί μόνο καίρια και πρωτογενή στοιχεία, σκιτσάρει αρχετυπικούς χαρακτήρες, αποκλείοντας το δευτερεύον και ανάγοντας το επικαιρικό σε διαχρονικό. Έτσι, αναδεικνύει τη λεπτομέρεια του βίου σε γεγονός με διάρκεια, που φτάνει προσιτό μέχρι εμάς και μας αφορά, ιδιαίτερα σήμερα.

Τελευταία Νέα