Το άστρο της Βηθλεέμ υπήρξε πραγματικά. Αλλά με τον δικό του τρόπο. Ήταν ένα σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο: η συνάντηση του Δία με τον Κρόνο.
Δεν ήταν κομήτης εκείνο το ουράνιο σώμα που καθοδήγησε τους τρεις Μάγους. Ήταν η σύνοδος (συνάντηση) του Δία με τον Κρόνο, η οποία συνέβη το 7 π.Χ., δηλαδή, περίπου τότε που τοποθετεί τη γέννηση του Μεσσία η Αγία Γραφή. Αυτό τουλάχιστον
ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΑΣΤΡΟΝΟΜΟΣ
«Ο Βαλτάσαρ, ο Μελχιώρ και ο Γασπάρ παρατήρησαν τη σύνοδο των δύο πλανητών και ταξίδεψαν για να δουν τις συνέπειες»
ισχυρίζεται ο Γερμανός αστρονόμος Γιούργκεν Χάμελ σε συνέντευξη που έδωσε στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Ντι Τσάιτ».
Το άστρο της Βηθλεέμ, εξηγεί ο Χάμελ, αποτέλεσε ένα εξαιρετικό γεγονός στην αστρονομία: ήταν μια ασυνήθιστη συνάντηση του Δία με τον Κρόνο. Έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς διάφορες θεωρίες γι΄ αυτό το άστρο: άλλοι μίλησαν για κομήτη και άλλοι για σούπερ νόβα (ένα άστρο που εκρήγνυται σκορπίζοντας λάμψη στον γαλαξία). «Κατά τη γνώμη μου επρόκειτο για μία σύνοδο του Δία με τον Κρόνο, μία ερμηνεία που προσεγγίζει περισσότερο στα βιβλικά κείμενα», λέει ο Χάμελ. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου ΚόμπλεντςΛάνταου είναι συγκεκριμένος: η σύνοδος του Δία με τον Κρόνο συνέπεσε πάνω κάτω με την εποχή στην οποία τοποθετείται η γέννηση του Χριστού. Πρόκειται για τα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, της απογραφής στην Παλαιστίνη, της αρχής του Ηρώδη. «Αυτή η ερμηνεία ταιριάζει επίσης στους συμβολισμούς. Στην αστρολογία, ο Δίας είναι ο βασιλικός πλανήτης και ο Κρόνος έχει σχέση με τον εβραϊκό λαό. Η σύνοδος των δύο πλανητών συμβαίνει μέσα στον ζωδιακό οίκο των Ιχθύων, που αντιπροσωπεύει τη Μέση Ανατολή».
Από τη μεσαιωνική θεολογία
Πολύ απλοϊκό; Όχι, επιμένει ο αστρονόμος Χάμελ. Αναρωτηθήκαμε ποτέ, λέει, γιατί, σύμφωνα με τα βιβλικά κείμενα, τρεις Μάγοι πήγαν στην Ανατολή για να τιμήσουν τον νέο βασιλιά των Ιουδαίων; «Επρόκειτο για αστρολόγους της Μεσοποταμίας. Είχαν παρατηρήσει τη σύνοδο του Δία με τον Κρόνο και ήθελαν να δουν τις συνέπειες». Κάπως έτσι έγινε το επιστημονικο-μαγικό ταξίδι του Βαλτάσαρ, του Μελχιώρ και του Γασπάρ. Δεν πρόκειται για μια ασεβή ερμηνεία, επιμένει ο Χάμελ: στα αρχαία κείμενα οι Μάγοι αναφέρονται ως βασιλιάδες. Αυτός ο χαρακτηρισμός προέρχεται από τη μεσαιωνική θεολογία. Φαίνεται πως οι θεολόγοι της εποχής δυσκολεύονταν να παραδεχθούν ότι τρεις αστρολόγοι ήταν οι πρώτοι που έμαθαν για τη γέννηση του Μεσσία. Όμως, τα παλιότερα χρόνια, οι πατέρες της Εκκλησίας δεν ήταν εναντίον της αστρολογίας. Απλώς η χριστιανική αστρολογία ξαναδιάβασε τα ουράνια σύμβολα: «Τα άστρα βασιλεύουν στους ανθρώπους, αλλά ο θεός βασιλεύει στα άστρα».
Δικέφαλο ερπετό από την εποχή των δεινοσαύρων!
Ο σκελετός του νεαρού υδρόβιου ερπετού, το οποίο ανήκει στην οικογένεια των υδροσαύρων (hydrosaurus lingyuanensis), είναι το πρώτο απολίθωμα με δύο κεφάλια και δύο λαιμούς που έρχεται στο φως. Αυτό δείχνει πως η αναπτυξιακή παραμόρφωση που παρατηρείται στα σύγχρονα ζώα υπήρχε και στους αρχαίους προγόνους τους.
Το δικέφαλο πλάσμα έχει μήκος μόλις 7 εκατοστά που σημαίνει πως πρέπει να είχε πεθάνει όταν ήταν μόλις λίγων μηνών.
Τα δικέφαλα πλάσματα σπάνια επιβιώνουν στην άγρια φύση. Τα κεφάλια έχουν ανεξάρτητους εγκεφάλους και μπορεί ακόμη και να μαλώσουν μεταξύ τους για το ποιο θα καταναλώσει την τροφή.
