Θηλυκό πόκερ!

«ΓΝΩΡΙΖΩ τη γυναίκα που θα γίνει πρωθυπουργός το 2020!» Το γράφει ο

δαιμόνιος Μίμης Ανδρουλάκης στο νέο του βιβλίο «Θηλυκό Πόκερ – Συμφέρον και

Συμπάθεια».

Πρόκειται για πολιτικό θρίλερ, αλλά ο Μίμης επιχειρεί και μια ανατομία

του θηλυκού πολιτικού εγκεφάλου.

Παλιές και νέες φιλίες

ΔΡΑΤΤΟΜΑΙ της ευκαιρίας για να σας πληροφορήσω ότι η Ντόρα

κινείται. Όχι μόνο γιατί το απαιτεί η θέση της στο υπουργείο Εξωτερικών. Η

Μπακογιάννη βρίσκει χρόνο για κινητικότητα και στο εσωτερικό – εννοώ το

εσωτερικό της συντηρητικής παράταξης. Ένα δεκάμηνο μετά την επανείσοδό της

στην κυβέρνηση, η κυρία αναθερμαίνει παλιές φιλίες και δημιουργεί νέες.

Η καρδιά του Προκόπη

ΑΡΧΙΖΩ από τους νέους φίλους. Τουλάχιστον τρεις φορές έχει συμφάγει –

δεσμεύομαι να αποκαλύψω διευθύνσεις – τους τελευταίους μήνες η Ντόρα με

τον Προκόπη Παυλόπουλο. Η προσέγγιση δεν έχει παρελθόν. Έχει όμως

μέλλον. Ο Παυλόπουλος μπορεί να έχει μια τάση να αντιμετωπίζει την πολιτική

από την ιδανική απόσταση του πανεπιστημιακού και να νοσταλγεί με θέρμη καρδίας

τη Νομική Σχολή. Ωστόσο έχει περάσει με φυσικό και άνετο διασκελισμό από τον

παλαιο-Καραμανλισμό στον Εβερτισμό κι από εκεί στον νεο-Καραμανλισμό. Γιατί

όχι λοιπόν και στον νεο-Μητσοτακισμό; Όσο λιγότερο σε ενδιαφέρει κάτι, τόσο

πιο εύκολα το κάνεις.

Δύο σε μία συσκευασία

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να σας πω ότι στη συσκευασία Προκόπη παίρνεις ως δώρο

και τον Δημήτρη Σιούφα. Ο νυν υπουργός Ανάπτυξης κατέχει, άλλωστε, την

τέχνη τού να τα έχεις καλά με όλους. Επ’ αυτού λάβετε υπόψιν το εξής: Υπάρχει

μια σχολή νεο-Μητσοτακικής σκέψης που έλεγε προ ανασχηματισμού: «Γιατί να μην

είναι στην κυβέρνηση Καραμανλή και η Ντόρα και ο

Κυριάκος; Ο Μητσοτάκης δεν είχε το 1990-93 και Λιάπη και

Αχιλλέα;». Λοιπόν, τον Κυριάκο Μητσοτάκη τον προόριζαν για

υφυπουργό του Σιούφα.

Μιλάνε ξανά

ΓΙΑ ΤΟΝ Ευάγγελο Μεϊμαράκη δεν χρειάζεται να σας πω. Τον είχε δίπλα της

η Ντόρα στο «Εμπραέρ» που είχε πάει το προπερασμένο Σαββατοκύριακο τη μισή

κυβέρνηση στις Βρυξέλλες, όπως τον έχει και στο τραπέζι της. Πιο ενδιαφέρον

είναι ότι η Μπακογιάννη ξαναρχίζει να μιλάει με τον Γιώργο Σουφλιά. «Οι

σχέσεις τους είναι σε καλύτερο επίπεδο από ό,τι παλιά» μού λέει πρόσωπο που

ξέρει.

ΑΥΤΑ αφορούν περισσότερο τον πολιτικό ορίζοντα και λιγότερο την

κυβερνητική λειτουργία. Εκεί ο Σαρακατσάνος ηκούσθη να μουρμουρίζει ότι «αν το

γήπεδο του Παναθηναϊκού είχε γίνει στο Ελληνικό», όπως ήθελε ο ίδιος, «τώρα

δεν θα υπήρχαν προβλήματα». Ενώ η «μεγάλη ιδέα» της Ντόρας που λέγεται

Βοτανικός, έχει ως αποτέλεσμα να πρέπει το γήπεδο να γίνει σε έναν χώρο χωρίς

δρόμους, δίκτυο ομβρίων και αποχετεύσεις. Ο Δήμος Αθηναίων δεν έχει κάνει

τίποτε και – ακόμη χειρότερα – ο διάδοχος της κυρίας, Νικήτας

Κακλαμάνης, είναι Ολυμπιακός.

Κάθησαν δίπλα δίπλα

ΚΑΙ ο Αλογοσκούφης; Ε, από πού να αρχίσω; Από την ταξιθεσία στο

«Νόμπου», όπου Γιώργος και Ντόρα κάθονταν δίπλα δίπλα; Από την

πρακτική του υπουργού Οικονομίας να βλέπει κάθε έναν – ενάμιση μήνα τον

Κωνσταντίνο Μητσοτάκη; Ή από το γεγονός ότι ο Αλογοσκούφης πρωτομπήκε

στην πολιτική σε κυβέρνηση Μητσοτάκη;

Ούτε κρύο, ούτε ζέστη

ΠΟΛΥ ΚΑΛΕΣ σχέσεις – τα λένε συχνά – πυκνά – έχει με την Ντόρα

Μπακογιάννη και ο επικοινωνιολόγος Γιάννης Λούλης. Με τον Θόδωρο

Ρουσόπουλο πάλι, ούτε κρύο αλλά ούτε και ζέστη. Ο υπουργός Επικρατείας και

η υπουργός Εξωτερικών παραλίγο να συναντηθούν το περασμένο Σάββατο στην

γκαλερί Ζουμπουλάκη, στην έκθεση του Γιάννη Μόραλη – αλλά δεν συναντήθηκαν.

«ΑΝΤΙΖΗΛΟΣ» της Μπακογιάννη είναι ο Γιώργος Βουλγαράκης, που

ξεκίνησε την καριέρα του ως «Μητσοτακικός» τη δεκαετία του ’80. Αποβιβαζόμενος

από την προαναφερθείσα πτήση του «Εμπραέρ» – που μετέφερε στις Βρυξέλλες

Ντόρα, Μεϊμαράκη, Βουλγαράκη, Ρουσόπουλο – ο

Γιώργος ακούστηκε να λέει: «Φαντάσου να έπεφτε το αεροπλάνο! Θα πήγαιναν μαζί

του δύο δελφίνοι της Νέας Δημοκρατίας». Ποιους εννοούσε;

ΤΕΛΟΣ, ως «κίνηση πολιτικής αυτοάμυνας» χαρακτηρίζεται και η προχθεσινή

ομιλία του Δημήτρη Αβραμόπουλου στη «Μεγάλη Βρεταννία». Ο υπουργός

Υγείας αρχίζει από κάτω συγκροτώντας πυρήνα βουλευτών – Ρεγκούζας και

Σία – σύμφωνα με τον γνωστό του Βοναπαρτισμό.

Φίλοι προ εκσυγχρονισμού

ΠΟΙΟΙ ΕΠΙΝΑΝ χθες το πρωί τον καφέ τους στη «Βιβλιοθήκη» στο

Κολωνάκι; Ο Γεράσιμος Αρσένης και ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

«Είναι», μου λένε, «φίλοι από εποχής προ εκσυγχρονισμού…».

Ο νέος Βουλγαροκτόνος

ΑΡΓΑ ΧΘΕΣ το μεσημέρι βρήκε απάντηση στο mail του από τον

Βερέμη. Αναφέρομαι στον Κώστα Καρτάλη και την επιστολή που

έστειλε στον πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας. Αφορμή, το ξέσπασμα

Βερέμη ότι θα προτιμούσε το παιδί του να σπουδάσει στη Βουλγαρία, παρά στην

Ελλάδα. Τα είπε στο Καβούρι, ενώπιον των εικοσι δύο Ελλήνων καθηγητών του

εξωτερικού που εκλήθησαν να πουν τη γνώμη τους για την Ανώτατη Παιδεία. Τα

είπε την επομένη και στο ραδιόφωνο. Οπότε ο Καρτάλης μπήκε στο Διαδίκτυο,

βρήκε τα στοιχεία για τη βουλγαρική Ανώτατη Εκπαίδευση και διαπίστωσε ότι

πρόκειται για μια χώρα όπου οι φοιτητές πληρώνουν δίδακτρα, οι πόροι για την

Ανώτατη Παιδεία είναι μειωμένοι και οι μη παραγωγικές ειδικότητες έχουν

καταργηθεί.

Ο ΚΑΡΤΑΛΗΣ διευκρινίζει πως «εγώ Βουλγαροκτόνος δεν είμαι, αλλά αυτό

θέλουμε για την ελληνική Ανώτατη Εκπαίδευση;». Τόσο ο Καρτάλης όσο και ο

Βερέμης είναι πανεπιστημιακοί. Έχω όμως την αίσθηση ότι ο πρώτος εκφράζει μια

ευρύτερη δυσφορία συναδέλφων του στο Πανεπιστήμιο, οι οποίοι θεωρούν ότι η

συζήτηση για την Ανώτατη Παιδεία «δεν μπορεί να γίνεται με οβίδες» όπως αυτή

που έριξε ο Βερέμης μνημονεύοντας τη Βουλγαρία.