Στα μαθήματα του Αλέξη Πολίτη στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, τέλη της δεκαετίας του 1990 με αρχές του 2000, τα δημοτικά τραγούδια είχαν ξεχωριστή θέση. Ανυποψίαστα παιδιά, γίναμε το κοινό ενός δασκάλου που ήταν κορυφαίος στη μελέτη αυτού του πεδίου και βρισκόταν ήδη σχεδόν στα μισά της πανεπιστημιακής του θητείας. Ηταν όμως και τα «Λόγια απ’ τα τραγούδια του Διονύση Σαββόπουλου», μάθημα που μας έβαζε, μεταξύ άλλων, στην ταραγμένη ιστορία της δεκαετίας του ’60 και των πρώτων χρόνων της Μεταπολίτευσης, στην παγκόσμια άνοδο της νεανικής κουλτούρας που μουσικά σφράγισε ο Bob Dylan, στην εγχώρια ιστορία της Αριστεράς. Και να μη σε πολυσυγκινούσε η προοπτική της φιλολογίας, σε όλα ετούτα ήταν δύσκολο ν’ αντισταθείς.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή